မတရား စီရင္မႈ
စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ခင္ဗ်ား-
ညီညြတ္ေရး၊ တိုးတက္ေရးနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကိုယ္စားျပဳ ရည္ညႊန္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္ထံ ေပးပို႔လာေသာ ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တစ္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ လႈပ္ရွားခဲ့ပံု ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုကို စာဖတ္ ပရိသတ္မ်ားအား တင္ျပ ေပးလုိက္ ပါတယ္။ အမွန္တရားကို လိုလားတဲ့ ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္သား အစစ္ အမွန္မ်ား အေနနဲ႔ ျပည္သူ လူထုဘက္က ရပ္တည္ၿပီး တပ္မေတာ္ ဖခင္၊ အမိျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီး “လူထု ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္” အား ကယ္တင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါရန္နဲ႔ အာဏာရူး စစ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္စုကို ဖယ္ရွား တုိက္ထုတ္ၾကပါရန္ တပ္လွန္႔ ႏႈိးေဆာ္ အပ္ပါတယ္။ ယခုလို ေပးပို႔လာတဲ့ ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း ညီတုိးၿငိမ္းအား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္မွ အထူးပင္ ေက်းဇူး တင္ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
လုပ္ထားၾကေပါ့ဗ်ာ...ေၾကာင္ၾကာၾကာ ေရမငုတ္ပါဘူး...
မ်က္လံုးမ်ားကို ဖတ္ရႈျခင္း
ေဆာင္းပါးရွင္ – ညီတိုးျငိမ္း (ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တစ္ဦး)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရား စီရင္ေရး စနစ္ကို မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႔ ေလ့လာ သိရွိႏိုင္ရန္ ယေန႔ က်ေနာ္ အင္းစိန္ေထာင္ဗူး၀ ရွိရာသို႔ သြားခဲ့သည္။ ျပင္ပ သတင္းမ်ားတြင္သာ ၾကားသိေနရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရားစီရင္ေရး စနစ္ ယြင္းေခ်ာ္ ေနေၾကာင္း သတင္းမ်ားကိုသာ ဖတ္ရႈရျပီး ကိုယ္ေတြ႔ မျမင္မၾကံဳ ရေသး ေသာေၾကာင့္ မယံုႏိုင္ေသးေပ။ ကမၻာသိ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲ ဆိုမည္ ဆိုေသာ သတင္းေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တရား စီရင္ေရးအေျခအေနကို ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ ေလ့လာမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ျပီး လွည္းတန္းမွ ၄၈ မီနီဘတ္စ္ကားကို စီးကာ အင္းစိန္ဘက္သို႔ သြားခဲ့သည္။ စိတ္တြင္းတြင္မေတာ့ တရားခြင္တြင္ ဘယ္သို႔ ရွိေနမည္လဲ။ လာေရာက္ေသာ လူပရိတ္သတ္ကေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိေနမလဲ။ တပ္မေတာ္ အရာရွိ ေဟာင္းျဖစ္သည့္ က်ေနာ့္ကိုေရာ တရားခြင္ထဲထိ ၀င္ခြင့္ ေပးပါ့မလား စသည့္ အေတြး မ်ားစြာျဖင့္ အင္းစိန္ ဂုံးတံတား အနီးေရာက္ ေသာအခါ စပယ္ယာျဖစ္သူ ကြမ္းပလုပ္ ပေလာင္းျဖင့္ ဆဲလုိက္သံ ၾကားမွ စိတ္ကူးတို႔ ေပ်ာက္ကြယ္ လန္႔ႏိုးသြား ေတာ့သည္။
အားလံုးဟာ တာဝန္ေက်ပါတယ္....
“ေခြးမသားေတြ ထစ္ကနဲရွိ ဟိုပိတ္ သည္ပိတ္နဲ႔ ” ထိုအခ်ိန္ ကားဒရိုင္ဘာ ကလည္း သူ႔စိတ္တြင္း ရုတ္ျခည္း ေပၚေပါက္လာေသာ မေက်နပ္မႈ ေဒါသကို ကားလီဘာကို ေစာင့္နင္းျပီး ေစာင့္ထြက္ ျပလိုက္ျခင္းျဖင့္ သရုပ္ေဖၚျပန္သည္။ ဟုတ္သည္ လူသြား အင္မတန္ စည္ကားလွသည့္ အင္းစိန္ဂံုး တံတားကို ဘယ္သူမွ မျဖတ္ရေအာင္ ပိတ္ထား လိုက္ပါ ပေကာ။ အင္းစိန္ဂံုး တံတား အတက္တြင္ သံဆူးၾကိဳးတား သစ္သား ေဘာင္ၾကီးမ်ား ခ်ကာ ပိတ္ဆို႔ ထားျပီး ၄င္းတို႔ေရွ႕တြင္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ၃ ဦး ႏွင့္ အပြင့္တပ္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ရဲအရာရွိ တစ္ဦးက လမ္းေလွ်ာက္ စကားေျပာစက္ျဖင့္ ေျပာဆိုေနသည္ကို လက္နက္ကိုင္ ရဲတပ္သား ၅ ဦးခန္႔က ပလက္ေဖါင္းနံေဘးမွ မေက်နပ္သလို လွမ္းၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ လူအ၀င္အထြက္မ်ားကို ရွာေဖြ စီစစ္ျပီးမွ ၀င္ခိုင္းထြက္ခိုင္း ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၀င္ခြင့္မရေသာေၾကာင့္ အျပင္မွ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈေနေသာ လူအုပ္ၾကီးကလည္း မနည္းေပ။
ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ားစြာတို႔သည္ တရားစီရင္မည့္ တရားခြင္ဆိုသည္ကို ၾကားနာ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ လာခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေထာင္အနီးသို႔ပင္ ကပ္ခြင့္ မရရွာၾကေသာအခါလြန္စြာ စိတ္ဆိုးစိတ္ပ်က္ေနသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျမင္လိုက္ရသည္။ က်ေနာ္ ရည္မွန္း ထားေသာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ တရားခြင္တြင္း တရားစီရင္ျခင္းကို သာမန္ ျပည္သူျပည္သား တဦးအေနျဖင့္ နားေထာင္ ေကာက္ခ်က္ခ် သံုးသပ္မည္ ဆိုသည့္ ရည္မွန္းခ်က္ ပ်က္ေလျပီ။ အင္းစိန္ေထာင္ဗူး၀ မဆိုထားႏွင့္ အင္းစိန္ေထာင္နားသို႔ သြားရာ လမ္းကိုပင္ က်ေနာ္တို႔ မကပ္ႏိုင္ျပီ။ တရားစီရင္ျခင္းဆိုသည့္ စကားရပ္ကို စဥ္းစားေတြးေတာရင္း ဘတ္စ္ကားဆရာ ေတာက္တေခါက္ ေခါက္ျဖင့္ ေကြ႔၀ိုက္ ေမာင္းႏွင္ရာေနာက္ လိုက္လာ ခဲ့သည္။ ကားသည္ ပံုမွန္သြားရာလမ္း အပိတ္ခံလိုက္ရ၍ အင္းစိန္ေပါက္ေတာ၀ မွတ္တိုင္ရွိရာသို႔ တေမွ်ာ္တေခၚ ေကြ႔ပတ္ ေမာင္းႏွင္ ေနရေတာ့သည္။ ေအာ္ ဒို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားစီရင္ေရး စနစ္ တရားရဲ႕လား။ တရားမွ်တမႈ ရွိရဲ႕လား။ တရားခံဆိုသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တကယ္ပဲ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူ ဟုတ္ရဲ႕လား။
မွန္ကန္တဲ့ တရားစီရင္ျခင္း ဆိုတာ ျပည္သူလူထု ေရွ႕ေမွာက္ တရားခြင္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ျပီး လူထုကို ၾကားနာခြင့္ တက္ေရာက္ နားေထာင္ခြင့္ ေပးရမယ္။ တရားခံ တရားလို အျပန္အလွန္ စစ္ေမး ေခ်ပခြင့္ ေပးတာကို လူထုက နားေထာင္ခြင့္ရွိရမယ္။ ဒီလို တရားခံ တရားလို အျပန္အလွန္ေခ်ပခ်က္ေတြကို အမ်ားျပည္သူ စိတ္ပါ ၀င္စား သူတို႔က ေစာင့္ၾကည့္ သံုးသပ္ခြင့္ေပး ရမယ္။ ေနာက္ဆံုး ဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြနဲ႔ အညီ ထြက္ေပၚလာတဲ့ တရား စီရင္ခ်က္ ျပစ္ဒါဏ္ ဆိုတာ ကိုလည္း အမ်ားျပည္သူ အေရွ႕မွာ ခ်မွတ္ ရမယ္။ ဒါမွ တရားဥပေဒ ဆိုတာကို ေဖၚေဆာင္ရာ ေရာက္သလို ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ လာႏိုင္ဖြယ္ရွိတဲ့ အမ်ား ျပည္သူထဲက ဒုစရိုက္သမား ေတြကိုလည္း စံနမူနာျပ သြန္သင္ရာ ေရာက္မယ္။ ဒီလို အမ်ားေရွ႕ေမွာက္မွာ စီရင္တဲ့ တရားစီရင္ေရး စနစ္သည္သာ တရား စီရင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ သိထားခဲ့ေလေတာ့ ………
ယေန႔ က်ေနာ္ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ သြားခဲ့ပါသည္။ ေပါက္ေတာ၀ မွတ္တိုင္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကားေပၚပါသူ သက္ၾကီးပိုင္း အမ်ားစုမွာ အင္းစိန္ေထာင္သို႕ သြားသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ ေျပာျပ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ လိုက္ပါမည္ဟု ၾကံကာရွိေသး လွမ္းျမင္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းက စိတ္ပ်က္ သြားေစ ခဲ့သည္။ လႈိင္သာယာ ျမစ္ကူးတံတား လမ္းဆံုမွ အင္းစိန္ေထာင္ ဗူး၀ဘက္သို႔ ၀င္ေသာ လမ္းမကို မီးပြိဳင့္ လမ္းဆံုမွ ေန၍ သံဆူးၾကိဳးမ်ား အျပည့္ခ်ျပီး ပိတ္ဆို႔ထားကာ ရဲလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားက ေစာင့္ၾကပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကားျဖတ္သန္းလာခဲ့ရာ လမ္းတေလ်ာက္တြင္လည္း ဒိုင္းမ်ား လႊားမ်ား အသင့္ ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ရဲတပ္သားမ်ား အျပည့္ တင္ေဆာင္ ထားသည့္ ရဲကားမ်ားက ဥဒဟို ဟိုဟုိ သည္သည္ ေမာင္းႏွင္ ေနသည္။ ယခု အင္းစိန္ေထာင္ အနီးတြင္လည္း ဘယ္သူမွ ျဖတ္သန္း သြားလာခြင့္ မရေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထား ျပန္သည္။ သို႔ႏွင့္ က်ေနာ္ ဟိုဟို သည္သည္ၾကည့္ၿပီး မီးပြိဳင့္ ပိတ္ဆို႔ထားရာ ေနရာေဘးရွိ အမ်ားသံုး ဖုန္းရံုေလးတြင္ မေယာင္ မလည္ရပ္ျပီး လူမ်ားစြာ၏ မ်က္လံုးမ်ားကို လိုက္လံ ေလ့လာ ေနမိေတာ့သည္။ မီးပြိဳင့္ ခံုနံေဘးမွသည္ တဖက္တခ်က္တြင္ လူမ်ားစြာတို႔ ရပ္ေစာင့္ေန ၾကသည္။ စကားေျပာ သူေျပာ။ လူသူကင္းမဲ့ လွ်က္ရွိေသာ အင္းစိန္ လမ္းမၾကီး အတြင္းဘက္ ေထာင္သို႔ သြားရာလမ္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေန ၾကသည္။ ေထာင္သို႔ သြားရာ လမ္းမၾကီးတေလ်ာက္တြင္ ေခြးတေကာင္ ေၾကာင္တျမီးမွပင္ မရွိ တိတ္ဆိတ္ ေျခာက္ကပ္ ေျခာက္ျခား စဖြယ္ပင္ ေကာင္းလွသည္။
အပိတ္ခံ ထားရေသာ ေစ်းဆိုင္မ်ား အိမ္မ်ားအားလံုးသည္ ေန႔ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ တံခါးမ်ား အားလံုး ပိတ္ထားၾက ရသည္။ အိမ္တြင္းမွ လူတို႔က ျပဴတစ္ျပဴတစ္ျဖင့္ အိမ္အျပင္ဘက္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾက၏။ သူတို႔လည္း အခိုက္တန္႔အားျဖင့္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မိေနၾကေပျပီ။ လမ္းဆံုမီးပြိဳင့္ကို ပိတ္ဆို႔ခ်ထားေသာ သံဆူးၾကိဳးတပ္ အတားအဆီးမ်ားေနာက္တြင္ လက္နက္ကိုင္ ရဲတပ္သား သံုးဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ တဦး အသင့္အေနအထားျဖင့္ ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူတို႔ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ေျခလွမ္း ငါးလွမ္းမွ်သာ ကြာေ၀း၏။ သူတို႔ မ်က္လံုးမ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ ရဲတပ္သားတို႔သည္ လူထုကို ရန္သူသဖြယ္ ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ္လည္း တပ္ၾကပ္ ျဖစ္သူကေတာ့ လူထုကို စာနာ နားလည္သည့္ မ်က္လံုးျဖင့္ အားနာသလို ရွက္ရြံ႕သလို ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူတို႔နံေဘး အိမ္တလံုး အရိပ္ေအာက္တြင္ သံုးပြင့္တပ္ ရဲအရာရွိတဦး အရပ္၀တ္ အရာရွိတဦးႏွင့္ စအဖလား စြမ္းအားရွင္လား မသိႏိုင္သည့္ အရပ္၀တ္ လူေလးေယာက္က စကားေျပာစက္မ်ား တယ္လီဖုန္း တကားကားျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ ေနသည္။ မီးပြိဳင့္ေစာင့္ ရဲအိမ္ေလးထဲတြင္စကားေျပာ စက္မ်ားျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနဟန္တူသည့္ မ်က္မွန္ထူထူ ဗိုက္ရႊဲရႊဲႏွင့္ အရပ္၀တ္ လူတို႔ကို ေနရာဖယ္ ေပးထားဟန္ရွိေသာ ယာဥ္ထိန္းရဲတို႔က ရဲအိမ္ေလး အျပင္ဘက္ ေနရိပ္ရာ ေနရာတြင္ အုပ္စုဖြဲ႔ တီးတိုး စကားေျပာလ်ွက္ ရွိသည္။
ထိုေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ရဲတို႔၏ မ်က္၀န္းမ်ားက ေၾကာက္လန္႔ျခင္း တ၀က္ စိုးထိတ္မႈ တ၀က္။ ပူပင္မႈဟန္တို႔ အထင္းသားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ လူအုပ္ၾကီးဘက္ ၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ အမ်ားစု၏ မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူမထင္သည့္ဟန္ က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္ျဖင့္ ျပင္ပမွ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ လူအုုပ္ၾကီးကို တခ်က္တခ်က္ လွမ္းၾကည့္ေန ၾကသည္။ ျပင္ပ မီးပြိဳင့္ဘက္မွ က်ေနာ္ရပ္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးကား တျဖည္းျဖည္း မ်ားမ်ားလာ၏။ ဒါေတာင္ ကားလမ္းေတြပိတ္ လမ္းေတြ လႊဲထားေသာေၾကာင့္ နည္းျခင္း ျဖစ္မည္။ လူအုပ္ၾကီးထဲ ၾကည့္လိုက္ ေသာအခါ တကယ္ ရိုးသား ဆင္းရဲသည့္ ဟန္က မ်ားသည္။ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းမ်ားကို ေထာင္၀င္စာ လာေတြ႔သည့္ သာမန္ ဧည့္ေတြ႔ သူမ်ားပါသလို က်ေနာ့္လို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရံုးထုတ္စစ္ေဆးသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ ၾကားနာလို၍ လာၾကသူ မ်ားလည္း ပါသည္။ တရားခြင္ကို ၾကားနာ လိုသူမ်ား၏ မ်က္၀န္း မ်ားသည္ စူးရွေတာက္ပေသာ အားမာန္မ်ား တက္ၾကြမႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ မိမိတို႔ လူအုပ္ၾကားထဲ တြင္လည္း လက္ပါးေစ ရဲသတင္းေပးမ်ား စြမ္းအားရွင္ လူမိုက္ မ်ားလည္း ေရာေႏွာ ေနေၾကာင္းကို မီးပြိဳင့္ ရဲအိမ္ေလးထဲမွ တယ္လီဖုန္းဆက္ေျပာေနေသာ အရပ္၀တ္ အရာရွိ ျဖစ္ဟန္တူေသာ ဗိုက္ရႊဲရြဲ မ်က္မွန္တပ္ အသားျဖဴျဖဴ လူတေယာက္ စကားသံအရ သိရွိရသည္။
သူက သူလွမ္းျမင္ေတြ႔ေနရေသာ လမ္းတဘက္ရွိ လူအုပ္ၾကားထဲမွ သူ႔လူအား ဖုန္းဆက္ အမိန္႔ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ၀တ္စံု၀တ္ထားေသာ အသက္ ဘယ္ေလာက္ လူငယ္ကို ဆြဲထုတ္သြားဖို႔ ဘယ္သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႔ စသည္ျဖင့္ အမိန္႔ေပးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔ လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ လက္ပါးေစမ်ား အာဏာ ပါးကြက္သားမ်ား ေရာေႏွာေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ စစ္ထြက္ တဦးျဖစ္ေသာ မိမိအေနျဖင့္ လူတို႔မ်က္လံုးမ်ားကို ဖတ္ရႈလိုက္သည္ႏွင့္ ဘယ္သူသည္ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားလဲ ဘယ္သူသည္ လက္ပါးေစ ပုဆိန္ရိုးလဲ ဘယ္သူသည္ ဘာလဲ ခန္႔မွန္းေနႏိုင္သည္ျဖစ္၏။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တပ္ထဲတြင္ ရခဲ့ေသာ လူအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေတြ႔အၾကံဳက စကားေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ လူအုပ္ၾကားထဲ ဟိုသည္အႏွံ႔ မ်က္လံုး ကစားမိေသာ အခါ လက္ပါးေစ လက္မရြံ႔တို႔က အေယာင္ေဆာင္ ဟန္ပန္မ်ားျဖင့္ လူအုပ္ၾကီးထဲတြင္ ကူးလူး ရွာေဖြေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ သူတို႔အင္အားသည္ မေျပာပေလာက္ေပ။ လူအုပ္ၾကီးသည္ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာ၏။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘယ္သို႔ ဆက္ျဖစ္လာအံုးမည္ မသိ။ ေန႔လည္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မည္။ က်ေနာ္လည္း ၀င္ခြင့္မျပဳပဲ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ ေနရာမွ ကြင္း၍ ေထာင္ဗူး၀ရွိရာ ခ်ည္းကပ္ႏိုင္မည့္ လမ္းကို ရွာရန္ ထိုလူအုပ္ၾကီး အၾကားမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘာဆက္ျဖစ္သည္ကို မသိေတာ့ေခ်။ ညပိုင္း သတင္းလာမွ ေစာင့္ နားေထာင္ရ အံုးမည္။
က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုက္ကား ဆရာေမးလိုက္ ေတြ႔ရာလူ ေမးလိုက္ျဖင့္ ၀င္လမ္းကို ေမးလာခဲ့ေသာ္လည္း အားလံုး ပတ္ပတ္လည္ကို လံုျခံဳေရး အေစာင့္မ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ ထားျပီးသည္ကိုသာ ၾကားသိရ ေတာ့သည္။ ေအာ္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရား စီရင္ေရး စနစ္ တခုကို ေစာင့္ၾကည့္ လိုေသာ ႏိုင္ငံသား တဦး ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ ရေသာ ျမင္ကြင္း မ်ားကို သိခြင့္ ရလိုက္ေသာ အသင္ ဘာကို ေတြးမိပါသလဲ။…… လူထုေရွ႕ေမွာက္ မဟုတ္ေသာ မ်က္ကြယ္ရာတြင္ လံုျခံဳေရး အေစာင့္အၾကပ္ ထူထပ္သိပ္သည္းစြာျဖင့္ လူမသိသူမသိ ျပဳလုပ္ေသာ တရား စီရင္ျခင္းသည္ မတရား စီရင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သင္ေတြးမိပါ သလား။ ဤသို႔ ေတြးမိသည္ ဆိုလွ်င္ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တဦးျဖစ္ေသာ က်ေနာ္ႏွင့္ မိတ္ေဆြသည္ အျမင္ခ်င္းတူေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔ ကိုယ္စား ျမန္မာျပည္သူ လူထု ကိုယ္စား မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားတို႔ ကိုယ္စား ကြ်ႏ္ုပ္က ေတာင္းဆိုခ်က္ တခုကို လက္ရွိအာဏာရ စစ္တပ္ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၾကားသိေအာင္ ေတာင္းဆို လိုက္မည္။ ယေန႔ လတ္တေလာ အားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပုဒ္မ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲဆို ေနသည္ဆိုေသာ တရားဆိုင္မႈ တရားစီရင္မႈ စြပ္စြဲမႈ အားလံုးကို တရားရံုးေတာ္ အခင္းအက်င္းျဖင့္ ျပည္သူလူထု ေရွ႕ေမွာက္ အမ်ားသူငွါ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ခြင့္ ရွိေအာင္ စီစဥ္ေပးသင့္ေၾကာင္း ေတာင္းဆို တိုက္တြန္းပါသည္။ ဤသို႔မွ မဟုတ္ဘဲ ယေန႔ မိမိျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းပါ လံုျခံဳေရး အထပ္ထပ္ျဖင့္ လူမျမင္သူမသိ အမ်ားျပည္သူ မၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ဆို႔ျပီးမွ စီရင္ေသာ တရားစီရင္ေရးသည္ မတရား စီရင္ျခင္းအျဖစ္သာ ႏိုင္ငံ့သမိုင္းတြင္ ထင္က်န္ရစ္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ တဆက္တည္းတြင္ ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ တပ္မေတာ္၏ သမိုင္းကို ဖ်က္ဆီးေနၾကေသာ စစ္အာဏာရွင္ တစ္စုကို ဖယ္ရွား ေခ်မႈန္း ၾကပါရန္ တပ္မေတာ္သားမ်ား အားလံုးအား ပန္ၾကားလိုက္ပါသည္။
ညီတိုျငိမ္း တစ္ေယာက္ အင္းစိန္ ေထာင္ဗူး၀နားသို႔ တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ ျပန္ျပီ။ ပုဆိုးအႏြမ္း၊ အက်ီျဖဴ တပတ္ႏြမ္းျဖင့္ လူၾကားထဲ သြားေနေသာ သူ႔ကို တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တစ္ေယာက္ဟု မည္သူမွ် မထင္ႏိုင္ေသာ္လည္း စြမ္းအားရွင္လား၊ ၾကံ႔ဖြတ္ကလား၊ အက္စ္ဘီကလား၊ စရဖကလား သံသယမ်ားစြာျဖင့္ သူ႔ကို လူအုပ္ၾကီးထဲက ၾကည့္ေနၾကသည္ကို သူသတိျပဳမိသည္။
ဟုတ္ေပလိမ့္မည္။ စစ္သားဟန္၊ စစ္သားပံု၊ စစ္သားစိတ္၊ စစ္သား အမူအရာျဖစ္သည့္ လမ္းေလွ်ာက္ပံု ကိုယ္ေနဟန္တို႔က လူၾကား၊ အရပ္သားတို႔ၾကားတြင္ ထင္းထင္းျမင္ႏိုင္ေနသည္ကိုး။ သူသည္ စစ္တပ္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းေသာေၾကာင့္ မတရား ကိုယ္က်ဳိးရွာသူ အာဏာရွင္မ်ား ၾကီးစိုးေနသည့္ ယေန႔ တပ္မေတာ္မွ ႏႈတ္ထြက္လာသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ စစ္သားဆိုလွ်င္ အေကာင္းျမင္သူ ရွားသည့္ ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာျပည္သား တစ္ဦးျဖစ္ေသာ သူ႔တြင္ အင္မတန္ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနေသာ ရပ္၀န္းၾကီးေတြ ရွိေၾကာင္း သူမၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိသည္။ သူလိုခ်င္လြန္း အားၾကီးေသာ ထိုအေျခအေနမ်ားကို သူ႔နာမည္တြင္ ထည့္ကာ မွည့္ေခၚသည္အထိ စြဲလန္းအား ၾကီးသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးကတည္းက ခုထိ မရေသးသည့္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ေပၚထြက္လာ ေစလိုသည္။
ဆင္းရဲ စုတ္ျပတ္သတ္ေနေသာ လူေနမႈ ဘ၀တို႔မွ ကင္းလြတ္ ေအာင္ျမင္ရာသို႔ တိုးတက္မႈမ်ားစြာ ေပၚေပါက္လာေစလိုသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္မွ် မျငိမ္းမခ်မ္း မျငိမ္ မသက္ျဖင့္ နီးရာဓါး လက္ေစာင္း ထက္ရာ အာဏာပိုင္ကို ေၾကာက္ေနရေသာ ဘ၀တို႔မွ လြတ္ကင္းသည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိးကို မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔နာမည္ကို ညီညြတ္ေရး၊ တိုးတက္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ညီတိုးျငိမ္းဟု ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ေမလ ၁၉ ရက္ ေႏြေနပူပူ ေအာက္တြင္ ညီတိုးျငိမ္းသည္ အင္းစိန္ေစ်းၾကီး အေရွ႕ဘက္ ဆိုင္တန္းမ်ား အၾကား ဗံဒါပင္ၾကီးမ်ား အရိပ္ကိုခုိလွ်က္ တစံုတခုကို ေစာင့္ေမ်ွာ္ နားစြင့္ ေနသည္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ သူ႔အေျခအေနတို႔ကို မ်က္ျမင္ရသေလာက္ ေဖၚျပရမည္ဆိုလွ်င္ သူႏွင့္မလွမ္းမကမ္း ဆိုင္ေရွ႕ မ်က္ႏွာစာ အုတ္ကြန္ကရစ္ ျပင္ေပၚတြင္ အစီအရီ ထိုင္ကာ စကားေျပာ ေနၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ စာေရးဆရာၾကီး ဦး၀င္းတင္ ဦးစီးသည့္ NLD အင္အားစု တစ္ေထာင္ေက်ာ္ခန္႔ ရွိသည္။
သူတို႔ နံေဘးတြင္ အစီအစဥ္က်က် လာေရာက္ႏိုးထားေပးသည္ဟု ယူဆရေသာ မီးစက္တလံုးက ဆူညံေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ဘာေျပာေနသည္ကို အနီးအနား လူတို႔ပင္ သဲကြဲစြာ မၾကားရ။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ သစ္ပင္ရိပ္ ဆိုင္အမိုးရိပ္ႏွင့္ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ ကြမ္းယာသည္ ထီးရိပ္တို႔ကို ျဖစ္သလိုခိုကာ ပူျပင္းလွေသာ ေနေရာင္ကို အံတုကာကြယ္ရင္း သူတို႔ မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ေထာင္ဗူး၀ ရွိရာဘက္သို႔ ေမွ်ာ္ရႈလ်က္ရွိ ၾကသည္။
ညီတိုးျငိမ္းသည္လည္း ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႕သာ လွမ္းေမွ်ာ္လွ်က္။ ေထာင္ဗူး၀ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေသာ အၾကည့္တိုင္း အၾကည့္တိုင္းသည္ ၄င္းတို႔ကို ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႔ ျဖတ္သန္း မသြားႏိုင္ရန္ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ သံဆူးၾကိဳးတပ္ အကာအရံမ်ားကို ေက်ာ္ျပီးမွ ဓါတ္တိုင္ ေျခာက္တိုင္ခန္႔ အကြာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေထာင္ဗူး၀ အထြက္ေပါက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္သားေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ညီတိုးျငိမ္းသည္ တမ်ဳိးသားလံုး ညီညြတ္ေရးကို အထူး ေမ်ွာ္လင့္သူျဖစ္သည့္ အတိုင္း ယခုကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ပိတ္ဆို႔သူက ပိတ္ဆို႔ တရားစီရင္ျခင္း ျပဳလုပ္သည္ ဆိုသည့္ ေနရာကို ႏိုင္ငံသားတို႔ မလာေရာက္ ႏိုင္ေအာင္ တားဆီးပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္ကာ လူလူခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲ ေစာင့္ၾကည့္ ျခိမ္းေျခာက္ ေနၾကျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားအား ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ဘယ္ေတာ့ စသည္ျဖင့္ အထူးဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေန မိသည္။
လက္နက္ကိုင္ ရဲတို႔ႏွင့္ လက္နက္ဆို ဘာမွ ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္း မရွိေသာ လူထုတို႔အၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ တားဆီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ေန ျခင္းမ်ား၊ လက္နက္ တကားကားျဖင့္ ေျခာက္လွန္႔ ဖိစီးေနရျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ား ဇာစ္ျမစ္ကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ရင္း သံဆူးၾကိဳးမ်ား ေနာက္မွ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔ မ်က္၀န္းမ်ားကို ေလ့လာေနမိသည္။ တဆက္တည္း ညီတိုးျငိမ္း တပ္မေတာ္ အရာရွိ အျဖစ္ျဖင့္ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမသို႔ သြားခဲ့စဥ္က ရန္သူ႔ နယ္ေျမဟုေခၚေသာ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမတြင္ပင္ ရပ္ရြာေဒသခံ ျပည္သူတို႔အား လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ယခု ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚမွ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကဲ့သို႔ လူထုဘက္ ေသနတ္ေျပာင္း၀လွည့္ကာ မခ်ိန္တြယ္ မျခိမ္းေျခာက္ ခဲ့သည့္ စစ္သား ဘ၀ကိုလည္း သတိရ မိသည္။
ယေန႔ ရန္ကုန္ အင္းစိန္မွ ရဲယူနီေဖါင္း၀တ္ တပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ကို စစ္ဆင္ေရး ရန္သူျမိဳ႕ဟုမ်ား သြန္သင္ ခံထားရေလသလား မသိ။ ဟိုဟိုသည္သည္ ေလ်ွာက္ၾကည့္ရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ေသာ အခါ ညီတိုးျငိမ္း ရပ္ေနေသာ လူထုၾကီးအား ေနရာေပါင္းစံုမွ ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ကူးေနသူမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ မီဒီယာ သမားေလာ။ အစိုးရ ေထာက္လွမ္းေရးေလာ ဘာမွမသိႏိုင္။ အခ်ဳိ႕က အင္းစိန္ေစ်းၾကီး ပထမထပ္ မွန္တံခါးမ်ား ေနာက္မွ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ရိုက္ကူးေနသည္ကို ေတြ႔ရသလို အခ်ဳိ႕ကလည္း စားမတတ္ ၀ါးမတတ္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ျပီး ကလဲ့စားေခ်ရမည္ သူတို႔ကို မွတ္တမ္းတင္ေနဟန္ ေနရာအႏွံ႔ ရိုက္ယူေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
မနက္ ၉နာရီခန္႔က စျပီး အင္းစိန္ ေစ်းအေရွ႕ဘက္ျခမ္း ေထာင္ဗူး၀သြားရာလမ္းကို ပိတ္ဆို႔ ကာရံတားသည့္ နံေဘး ဆိုင္တန္းမ်ား ေနရာတြင္ တျဖည္းျဖည္း တဖြဲဖြဲ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တစ္စုျပီး တစ္စု ေရာက္လာရာမွ ေန႔လည္ပိုင္း ကုလသမဂၢ ရဟတ္ယာဥ္ ျဖဴျဖဴၾကီး အနိမ့္ပ်ံ၀ဲကာ အင္းစိန္ေထာင္ကို အကဲခတ္ ပ်ံသန္းၾကည့္ရႈ သြားခ်ိန္တြင္ အင္အားသည္ ေထာင္ေက်ာ္မက မ်ားျပာလာေနေပျပီ။ ထိုအခ်ိန္တိုင္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား မတရားဖမ္းဆီးကာ မတရားစီရင္မည့္ မတရားရံုးထုတ္ပြဲ ဆိုသည္ကို လာေရာက္ ေစာင့္ၾကည့္သူ ျပည္သူလူထုက တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာေနတုန္းပင္။
အခ်ဳိ႕က လမ္းေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ ထိုင္လွ်က္ အခ်ိဳ႕က ဆိုင္တန္းမ်ား အၾကား ဆိတ္ျငိမ္စြာ နားစြင့္လ်က္ အခ်ဳိ႕က အမ်ားျပည္သူ ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူတို႔ လာေရာက္ လွဴဒါန္း သြားသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ေသာက္ေရဗူးမ်ားကို လိုက္လံ ေ၀ငွေနသည္။ အခ်ိန္က ထမင္းစား ခ်ိန္ေတာင္ လြန္ေလျပီကိုး။ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ရဲမ်ား ႏွစ္ေယာက္ တစ္တြဲစီ အေစာင့္လဲသြားျပီး ထမင္းစား ျဖဳတ္ေသာ္လည္း ထမင္းေကၽြးမည့္ သူမရွိ ေရတိုက္သူ မရွိေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမ်ား ရႈံ႕တြေနသူ အခ်ဳိ႕ရွိသည္။
ထိုသူမ်ားမွာ တံျမက္စည္း အရိုးတံ တုတ္တုတ္ၾကီးမ်ား ေရွ႕ခ်ျပီး လူထုနံေဘး အိမ္တေဆာင္ အရိပ္တြင္ မ်က္ႏွာရႈသိုးသိုးရွိေနသည့္ လူတစ္စုပင္ျဖစ္သည္။ ညီတိုးျငိမ္းသည္ လူငယ္တစ္ဦး လိုက္လံေ၀ငွသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုးကို ယူရင္း စစ္သားတို႔ အဓိဌာန္ျပဳျမဲျဖစ္သည့္ သစၥာကိုျပဳမိသည္။ အစာေကၽြးေသာ မိဘျပည္သူတို႔ေပးေသာ လစာကို မစားေတာ့ေသာ္ျငား ျပည္သူ႔သစၥာကို ေစာင့္သိေနအံုးမည့္ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သား စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ မွန္ကန္ေသာ စကားကို ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မိဘျပည္သူတို႔ စစ္ကၽြန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ညီတိုးျငိမ္း တတ္စြမ္းသည့္ ေနရာမွ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးပမ္းျပီး၊ တိုင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အရပ္ရပ္တြင္ ဘယ္ေနရာကမဆို ရိုးေျဖာင့္ တည္ၾကည္စြာ ကိုယ္က်ဳိးကို မတြက္ဘဲ ထမ္းေဆာင္ ၾကိဳးပမ္းမည္ဟုလည္း မလွမ္းမကမ္း ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႔ ရည္ေမွ်ာ္ရင္း အဓိဌာန္ျပဳမိသည္။
ထိုေထာင္ၾကီးအတြင္း လူထုခ်စ္ေသာ၊ ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း အားထား ယံုၾကည္ေသာ၊ လူဆင္းရဲ တိုင္းသူ ျပည္သားတို႔ ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ သူ႔အသက္ သူ႔ဘ၀ကို ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ ဦးေဆာင္ ၾကိဳးပမ္း ေနေသာ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္၏ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တိုင္းျပည္ကို လက္နက္ျဖင့္ ျခိမ္းေျခာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ကာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ရွာေနသည္႕ စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား၏ အမႈ ဆင္ဖမး္ဆီးျခင္းကို ခံေနရ ရွာသည္။
ညီတိုးျငိမ္းသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ တိုင္းျပည္ အတြက္ ေပးဆပ္သူ မည္သူ႔ကို မဆို ေလးစားဂုဏ္ယူမႈ ျပဳတတ္ေသာ စစ္သားေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ မိမိ တာ၀န္ ထမ္းခဲ့ရာ တပ္မေတာ္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္စု၏ ၾကီးစြာေသာ ရန္သူျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စစ္သား ပီပီ ေလးစားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္ ပါတီစြဲမရွိ။ ႏိုင္ငံေရး အစြဲ မထား။ သူလိုခ်င္သည့္ ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္တြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ စုစုစည္းစည္းျဖင့္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးပမ္းခ်င္စိတ္ ျပင္းျပသည္ ျဖစ္ရာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ လူထု ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား ညီညြတ္ ေစ့စပ္ေရး ရပ္၀န္းတခု ျဖစ္ေပၚေစလိုသူ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပါတီႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သူ မည္သူ႔ကို မဆို ပုဒ္မ အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ ဖမ္းဆီးကာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္တတ္သည္ကို မမူဘဲ သည္ေနရာသို႔ လာေရာက ္ပူးေပါင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔တိုင္းျပည္ တကယ္ တိုးတက္ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္လ်င္ ညီညြတ္ေရးကို အရင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္မွ ရေပမည္။ ယခုကဲ့သို႔ လြန္စြာထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကို တိတ္တဆိတ္ လူမျမင္ သူမျမင္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျပီး အမ်ားသူငါ ၾကည့္ခြင့္ မေပးသည့္ တရားခြင္တြင္ တရားစီရင္မည္ဆိုသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ဳိးသည္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္ႏွင့္ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ျဖစ္ေနေပ ေသာေၾကာင့္ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သား ညီတိုးျငိမ္း ဒီေနရာသို႔ လာေရာက္ ပူးေပါင္း အင္အား ျဖည့္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ညီညြတ္ေရးကို လိုလားသည့္ လူငယ္တို႔ ညီညြတ္စုရံုးစြာပင္ အမ်ားတကာ လာေရာက္ခြင့္မျပဳရဲေသာ တရားရံုးဆိုသည့္ ေထာင္ဗူး၀ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ဗံဒါပင္ အရိပ္ေအာက္မွ ေနျပင္းျပင္း ဒါဏ္ကို အံတုရသည္မို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ဟိုဟိုသည္သည္ စဥ္းစားေနခိုက္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ ၀တ္စံုျပည့္ လက္နက္ျပည့္ ကိုင္ေဆာင္သူ အျပည့္ပါသည့္ ရဲကားတစီး ထိုသံဆူးၾကိဳးကာ လမ္းအတြင္းမွ ေမာင္းထြက္လာျပီး ညီတိုးျငိမ္းတို႔ နားကို လာရပ္သည္။ ခ်က္ခ်င္း ကားေပၚမွ ခုန္ဆင္းျပီး တရုတ္ျပည္လုပ္ ရဲကားပတ္ခ်ာလည္ကို ကာကြယ္ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွ ကားေခါင္းခန္းမွ သံုးပြင့္တပ္ ရဲအရာရွိ တစ္ဦး ဆင္းလာျပီး လမ္းေဘး ပလက္ေဖါင္း သစ္ပင္ အရိပ္ေအာက္တြင္ ထိုင္ေနၾကသည့္ အမ်ဳိးသမီးၾကီး အခ်ဳိ႕အား ေခြးေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူေျပာေသာ စကားမွာ လမ္းေဘး ပလက္ေဖါင္းက လူထိုင္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး ဖယ္စမ္း ဟုဆိုကာ သူက ထိုသစ္ပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ ဟိုဟိုသည္သည္ လမ္းေလ်ွာက္ျပီး ဘာသံမွ ထြက္မလာေသာ အိုက္ကြန္ စကားေျပာစက္ကို နားနားကပ္ျပီး အာဏာရသူၾကီး ပံုစံလုပ္ျပ ေန၏။ မ်က္ႏွာထား တင္းခ်က္မွာ စာႏႈိင္းရန္ ခက္၏။
သို႔ႏွင့္ ညီတိုးျငိမ္းလည္း ထိုရဲကားရွိရာ သစ္ပင္ရိပ္မွ ခြါကာ လမ္းေဘး ပိတ္ထားသည့္ ထီဆိုင္ အမိုးရိပ္ေအာက္သို႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ရ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားတခြန္းေၾကာင့္ အေတာ္ ထူးဆန္းသလို ခံစားရ၏။ ေတာက္… ေသနတ္သာ မပါရင္ လူခ်င္း နပန္းလံုးျပလိုက္ခ်င္တယ္.. ဟု ေျပာလိုက္သည့္ လူတစ္ေယာက္အသံပင္။ ထိုလူသည္ မည္သူဟု ထင္ပါသနည္း။ NLD လူငယ္လည္း မဟုတ္။ ေထာင္၀င္စာလာေတြ႔သည့္ သာမန္ အရပ္သားလည္း မဟုတ္။ ညီတိုးျငိမ္းလို မတရားေသာ တရားစီရင္မႈကို ကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ လာေရာက္စုေ၀းေသာ မ်ဳိးခ်စ္ ျပည္သူ လူထုထဲကလည္း မဟုတ္။ အင္းစိန္ ေဒသခံလား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္။
ေနာက္ပိုင္း ညီတိုးျငိမ္းႏွင့္ ထိုလူအုပ္စု စကားေျပာျဖစ္ေသာ အခါမွ ထိုလူတို႔ အေၾကာင္းကို ခေရေစ့တြင္းက် သိလိုက္ရသည္။ ထိုလူတို႕ႏွင့္ ညီတိုးျငိမ္းအပါအ၀င္ လူငယ္မ်ား စကားေတြ ေဖါင္ဖြဲ႔ေနသည္ကို လမ္းတဖက္ သံဆူးၾကိဳးတား ေနရာနံေဘးတြင္ အဆင္သင့္ရပ္ထားေသာ ဟိုင္းလတ္ကားေပၚမွ တရုတ္မ်က္ႏွာေပါက္ႏွင့္ လူႏွစ္ဦးက လြန္စြာ စိတ္ဆိုးသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ လွမ္းၾကည္႕ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္ လြန္ျပီး ေန႔ခင္း တစ္နာရီ ေက်ာ္သည့္တိုင္ ဘာမွ မစားရေသးသည့္ ထိုလူအုပ္သည္ ဘယ္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါ သနည္း။
NLD လူငယ္တစ္ဦးက သူတို႔ကို ငွက္ေျပာသီး လာေကၽြးသည္။ ညီတိုးျငိမ္းက လမ္းေဘးေျပာင္းဖူးသည္ထံမွ ေျပာင္းဖူးေတြ ၀ယ္ေကၽြးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ ဘယ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဒီမွာလာေစာင့္ေနသည္ အားလံုးကို အႏုနည္းနဲ႕ စစ္ေၾကာေရး လုပ္လိုက္ေသာ အခါ သူတို႕သည္ နယ္ေျမခံ အာဏာပိုင္မ်ား ေမြးျမဴထားေသာ စြမ္းအားရွင္အဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရေတာ့သည္။ လမ္းမကို တံျမက္စည္း လွဲရင္းေစာင့္ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ားဟု ဘယ္သူ ေမးေမး ေျပာရန္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေစာင့္ေနေသာ ကားေပၚမွ ဌာနမွဴးဆိုသူ တရုတ္လူမ်ဳိးက ခိုင္းသည့္ အတိုင္း လုပ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တစ္ေန႕ကို တစ္ေထာင့္ငါးရာျဖင့္ ငွားထားသည့္ အခစား ၀န္ထမ္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ ေတာ့သည္။
လက္စသတ္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေအာင္ ၾကားခံ လက္မရြံ႔ လူသတ္သမားမ်ား အျဖစ္ ေစခိုင္းခံရသည္မွာ သူတို႕လို လူမ်ဳိးေတြပင္ ျဖစ္ေနသည္ကို ညီတိုးျငိမ္း အံ့ၾသစြာ နားလည္လိုက္သည္။ သူတို႔ အားလံုးသည္ လက္သည္းခြံ ရွည္ရွည္မ်ားၾကား ေခ်းမဲမ်ားႏွင့္ မဲညစ္ေပသည့္ ၾကမ္းတမ္းေသာ လက္ဖ၀ါးျပင္ မာမာၾကီးေတြ ရွိ၏။
ေတာက္ပျခင္းမဲ့ေသာ မ်က္၀န္းေသၾကီးေတြရွိ၏။ ေဘာက္ထူသန္းစြဲေသာ ဆံပင္ဘုတ္သိုက္ၾကီးေတြ ရွိ၏။ အနာေဖးမ်ား အနာမ်ား မြေနသည့္ ေျခသလံုးသား မဲမဲ တုတ္တုတ္ေတြေပၚ ေဆးမွင္ေၾကာင္ေတြက အမည္း ထပ္ျဖည့္ထားသည္။ ဖိနပ္ဆိုသည္ကို မစီးဖူးသည့္ဟန္ ေျခသည္းတို႔ တြန္႔လိမ္ ရုပ္ပ်က္ေနၾကသည္။ ေပေရမည္းသည္းေနေသာ ကိုယ္လံုးကို စြပ္က်ယ္ အျပဲမ်ား ေဘာင္းဘီတို အစုတ္မ်ားျဖင့္ ျဖစ္သလို ၀တ္ဆင္ဖံုးကြယ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ေသခ်ာသည္ တစ္ခုကေတာ့ သူတို႔ အားလံုးသည္ အသိဥာဏ္ဆင္ျခင္တံုတရား လြန္စြာေခါင္းပါးေသာ ပညာမဲ့မ်ား ျဖစ္ေနသည္ ဆိုျခင္းပင္။ အားလံုးေတာ့ ပညာမဲ့သည္မဟုတ္။ အသက္၂၀ ခန္႔အရြယ္ လူငယ္တစ္ဦးကို ညီတိုးျငိမ္းက စာတစ္အုပ္ကို ျပျပီး အဖံုးက ပုံသည္ ဘယ္သူ႔ပံုလဲဟု ေမးၾကည့္သည္။ သူမေျဖႏိုင္ ၊သူသည္ ၈ တန္းထိ တက္ခဲ့ဖူးသည္ ဆိုသည္။ ထိုအဖံုးက ဓါတ္ပံု ဘယ္သ႔ူပံုလဲ သူမသိပါ။ သူ႕နံေဘးမွ အသက္ ၃၀ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည့္ ေတာတြင္းသား လူရိုင္းတို႔ ဥပဓိရုပ္မ်ဳိး ရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္က ၀င္ေျဖသည္။ မင္းကလဲ ဒါေတာင္ မသိဘူးလား။ အဲဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကြ ဟူသတည္း။
ညီတိုးျငိမ္းသြားေလရာ ယူသြားတတ္သည့္ ထိုစာအုပ္မွာ ဦးပုကေလးေရးသည့္ ငါတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုသည့္ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓါတ္ပံုႏွင့္ ငါတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုသည့္ စာတန္းသာ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၈တန္းထိ တက္ဖူးသည့္ လူငယ္က စာဖတ္တတ္ေပသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို မသိဟု ေျဖျခင္းျဖစ္မည္။ သူ႔ေဘးက ေတာတြင္းသား ပံုလူက က်ဳပ္သိတယ္ က်ဳပ္အေဖ အျမဲတမ္း ဖတ္ေလ့ ရွိတယ္ အဲဒီစာအုပ္ အိမ္က ဘုရားစင္မွာ ရွိတယ္။ က်ဳပ္က ေက်ာင္းမတက္ခဲ့ရလို႔ စာမတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္အေဖ ေျပာေလ့ရွိလို႔ သိတာေပါ့ ဟု ျပန္ေျဖသည္။
သူ႔အေဖသည္လည္း ကြယ္လြန္ေလျပီ။ အိမ္မွ မိဘႏွင့္ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ပညာမတတ္ စာမဖတ္တတ္သည့္ သူ႔လို ခိုင္းရာ လုပ္မည့္သူ တစ္ရက္ တစ္ေထာင့္ငါးရာ ရမည့္ ဒီအလုပ္ကို မေပ်ာ္ ပိုက္ပါဘဲႏွင့္ လုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ေစာေစာက ရဲေတြကို ေသနတ္မကိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္ခ်င္း ခ်ခ်င္တယ္ဟု သူေျပာခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ လက္ရွိ စြမ္းအားရွင္ အဖြဲ႔မွ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ညီတိုးျငိမ္းတို႔ စကားေျပာေနခိုက္ သူတို႔ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦးက … ဟုိမွာ ဌာနမွဴးက လွမ္းေျပာေနတယ္ ခြာေနတဲ့…. သူတို႔ အသာထျပီး ညီတိုးျငိမ္းတို႔ လူသိုက္ႏွင့္ အလွမ္းေ၀းရာ ေဒါင့္သို႔ သြားစုျပီး ပါးစပ္ပိတ္ ႏႈတ္ဆိတ္ အေၾကာင္သားေသာ မ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ ဌာနမွဴးဆိုသူ တရုတ္လူမ်ဳိးကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။ ထိုတရုတ္လူမ်ဳိးက ကားေခါင္းခန္းမွ ေနျပီး သူ႔တပည့္ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ေျခဟန္လက္ဟန္ျဖင့္ အမိန္႔လွမ္းေပး လူစုခြဲခိုင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရေပေတာ့သည္။
တကယ္တမ္း အရင္းစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစြယ္လိုသူ မိဖုရား။ အသြားေစခိုင္းသူ မင္းဧကၠရာဇ္။ ျမားပစ္သူ စြမ္းအားရွင္ ဆိုသည္ကို ေတြးမိၾကေစသတည္း ……ထိုအေတြးတို႔ မဆံုးေသးေပ။ ေဟာဟိုမွာ ဟိုမွာ ေရွ႕ေနၾကီးတို႔ ျပန္ထြက္ လာျပီဟု တစ္ေယာက္က ဆိုလိုက္ယံုရွိေသး။ လူအုပ္ၾကီးသည္ ကမန္းကတန္း မတ္တပ္ ထရပ္ၾကသည္။ ရုတ္ျခည္း ပြက္ေလာညံ သြားသည္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားပင္ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပပါ သနည္း ဆိုလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ သံဆူးၾကိဳး မ်ားဘက္ တိုးေ၀ွ႔ ထြက္လာသည္။
ထိုအခ်ိန္ ရဲမွဴး သံုးပြင့္သည္ ၀ုန္းကနဲ ထိုင္ေနရာမွ ထ၍ သူ႕နံေဘး တိုင္ကီ သံုးလံုးတြဲလ်က္ ဘန္ပါ (စစ္တပ္အေခၚ ကာဗာ) လုပ္ထားေသာ ေနရာတြင္ တိုင္ကီေပၚတင္လွ်က္ စက္ေသနတ္ ဘရင္းဂန္းကို က်ည္ထိုး ေနရာျပင္ လူထုဘက္သို႕ ေျပာင္း၀ကိုခ်ိန္လွ်က္ ထ လုပ္ပါေတာ့သည္။ ဒါကို ရုတ္ျခည္း ျမင္ေတြ႔လိုက္မိေသာ စစ္သားက်ေနာ္ လြန္စြာ ခ်ဥ္ျခင္းျဖစ္မိသည္။ ရိုင္းေပစြတကား။ လက္နက္ဆို အပ္တိုမွ် မပါသည့္ လူထုကို ဘရင္းဂန္းျဖင့္ ခ်ိန္ရြယ္၀ံ့သည္မွာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ၀ါးရင္းဒုတ္ တပ္ဖြဲ႕မ်ဳိးသာလွ်င္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ျပည္သူကို ကူညီပါရေစ ဆိုေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ဳိး မဟုတ္ေပ။
လူထုၾကီး ၀ုန္းကနဲ ထရပ္သည္မွာ သူတို႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကို ရန္ျပဳလို၍ မဟုတ္။ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ သတင္းကို အငမ္းမရ ငံ့လင့္ေန၍ ျဖစ္ေပသည္။ ဒါကို ဂ်ီအီး ဂ်ီလန္႔တတ္ေသာ အလိုလို ထိတ္လန္႔ေနတတ္ေသာ ထိုရဲမွဴးက ဘဇာကို ေၾကာက္ေနပါသနည္း။ ရွင္းပါသည္။ သူ႔ပံုကို ၾကည့္လိုက္ယံုႏွင့္ သူသည္ ေပးရာယူ ေကၽြးရာစား။ ခိုင္းတာလုပ္။ ခံမေျပာရဲေသာ ကိုယ္က်ဳိးတစ္ခုသာ ၾကည့္မည့္ တကိုယ္ေကာင္းသမားမွန္း ထင္ရွားေနေပသည္။ ဒါ့အျပင္ အရက္ကို အလြန္အကၽြံ စြဲလန္းစြာ ေသာက္သံုးတတ္သူမွန္း ေဖါသြပ္ပါးလ်ေသာ သူ႔ခႏၶာက ျပေနသလို စူးစူးရွရွ ေကာက္က်စ္တတ္သည့္ မ်က္၀န္းကလည္း လူေကာင္း မဟုတ္မွန္း ျပေနသည္။ သူလိုလူမ်ဳိး လက္၀ယ္ ပစ္ခတ္ခြင့္ အာဏာေပးအပ္ထားသည္မွာ ျမန္မာလူထုအတြက္ ကံဆိုးေပစြ။ မ်ုဳိးခ်စ္စစ္သား ရင္နာသည္။ မ်ုဳိးခ်စ္စစ္သား စိတ္ပူသည္။ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သားတို႔ ရဲေသြးၾကြဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီဟု ညီတိုးျငိမ္း ရဲရဲ ဆံုးျဖတ္မိသည္။ ေဟာ သူတို႔ကို ၾကိဳလင့္ေနသည့္ ေထာင္ခ်ီေသာ လူအုပ္ၾကီးထံ လွမ္းလာေနသည့္ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦးကို ရဲအရာရွိမ်ားက ဆီးတား၍ တင္ၾကိဳ ျပင္ဆင္ထားသည့္ တကၠစီကားေပၚတင္ကာ အျခားလမ္းဘက္မွာ ကြင္းေရွာင္သြားခိုင္းလိုက္ေသာအခါ လူထုၾကီးထဲမွ ေတာက္ေခါက္သံမ်ား ခ်က္က်က် ထြက္လာသည္။
ဤေနရာတြင္တေနကုန္နီးပါး အစာငတ္ခံ ေရငတ္ခံျပီး ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ရသည့္ အျမတ္ႏိုးဆံုး သူတစ္ေယာက္၏ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း သတင္းေလးမွ မၾကားရႏိုင္ေတာ့ျပီ။ ညေနပိုင္း ေလလိႈင္းမွ တဆင့္ ပ်ံလြင့္လာမည့္ သတင္းတို႔ကိုသာ နားေထာင္ရအံုးေတာ့မည္။ ေတာက္ေခါက္သံ တစ္ခ်က္။ စုတ္သ ံညည္းညဴသံ တစ္ခ်က္။ အံၾကိတ္သံ တစ္ခ်က္။ ေရာယွက္ထြက္ေပၚလာျပီးသည့္ေနာက္ စည္းကမ္းရွိသည့္ လူထုၾကီးသည္ လာရာလမ္းဆီသို႔ ေငးမႈိင္စြာျဖင့္ ျပန္ထြက္ခြါၾကရေတာ့သည္။ ညီတိုးျငိမ္းသည္လည္း လူထုၾကီးႏွင့္ အတူ ေျခလွမ္းလ်က္ … မ်က္၀န္း အာရံုတြင္းတြင္မေတာ့ အက်ဥ္းစံတိုက္အတြင္း က်န္ခဲ့ရွာမည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူ႔ရဲေမ လူယံုေတာ္ မ်ုဳိးခ်စ္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးတို႔ မ်က္၀န္းမ်ား။
လူထုၾကီးနွင့္ ေတြ႔ခြင့္မရဘဲ အျခားလမ္းမွ လွည့္ျပန္ သြားရသည့္ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦး ရင္တြင္း အေတြးမ်ား အေၾကာင္း။ ညီတိုးျငိမ္းတို႔ စားစရာေကၽြးလိုက္၍ ေပ်ာ္ျမဴးသြားေသာ စြမ္းအားရွင္ အဖြဲ႔၀င္မ်ား။ ညီညီညြတ္ညြတ္ျဖင့္ စည္းကမ္းတက် ေနထိုင္ကာ ငွက္ေပ်ာတစ္ခြံမွ်ပင္ ေတြ႔ရာ မစြန္႔ပစ္ဘဲ NLD ပါတီ၀င္တို႔ စိတ္ေနသေဘာႏွင့္ စည္းကမ္းရွိေၾကာင္းကို ျပသခဲ့သည့္ ပါတီ၀င္မ်ား။ ညီတိုးျငိမ္းနည္းတူ ဤေနရာသို႔ လာေရာက္ခဲ့ၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္ သားေဟာင္း စစ္သည္ေဟာင္းမ်ား။ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ အလုပ္ပစ္ကာ ဤေနရာသို႔ အေရာက္ လာခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူ လူထုမ်ား။ အားလံုး အားလံုး….. အားလံုးကို လႊမ္းျခံဳ သံုးသပ္ လိုက္မိ ေသာအခါ ညီတိုးျငိမ္း အပါအ၀င္ လူထုအားလံုးသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလးစား ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးအျဖစ္ အားကိုးၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးကို တိုးတက္ျငိမ္းခ်မ္းညီညြတ္ေစခ်င္ၾကသည္။ စစ္တပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညီညြတ္စြာ ႏိုင္ငံ့အေရးကို ေကာင္းေအာင္ ၾကံေဆာင္ၾကေစ ခ်င္သည္။ ညီတိုးျငိမ္း ေပ်ာ္ပါသည္။ ယေန႔လို လူထုၾကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းလာသည့္ စစ္သား တစ္ဦးအျဖစ္ ၾကံဖန္ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ အေရးယူကာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းက်ခံရမည္ဆိုရင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံယူမည္။ ဒါမွ လူထုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာမွာ ေနခြင့္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ငရဲမွာ အိုေအစစ္ေရာက္ေနသည္ဟု သိခြင့္ရလာေသာအခါ ငရဲဆိုသည္ကိုလည္း သူမေၾကာက္ေတာ့။ ဒီလို အေတြးမ်ဳိး ေပၚလာေသာ အခါ ဘာကိုမွ ပူပင္စိတ္မရွိ ေတာ့ေခ်။
ေျခလွမ္းတို႔သည္ သြက္လာသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ ေလေျပအျဖဴးသည္ လန္းဆန္းရနံ႔တို႔ ခ်က္ခ်င္း လႊမ္းလာသည္။ လူတို႔ မ်က္လံုးမ်ားသည္ စူးရွေတာက္ပ လာသည္။ ရဲတပ္သားမ်ား စစ္သားေလးမ်ား၏ မ်က္လံုး ေလးမ်ားသည္ ျငိမ္းခ်မ္း ၾကည္ႏူးမႈ ျမင္ကြင္းတရပ္ကို ေတာင့္တေနသည္ဟု ညီတိုးျငိမ္း မွတ္ခ်က္ျပဳမိ လို္က္သည္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ထားတို႔ ေဖၚလွစ္ျပၾကပါေတာ့ ညီေနာင္တို႔ဟု တိုးတုိးညည္းရင္း အင္းစိန္ဂံုးတံတား အဆင္းမွ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔အား ရည္စူး ေမတၱာပို႔သခဲ့ ပါေၾကာင္း။ ျပည္သူ ခ်စ္ေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ သတည္း။
ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ားစြာတို႔သည္ တရားစီရင္မည့္ တရားခြင္ဆိုသည္ကို ၾကားနာ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ လာခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေထာင္အနီးသို႔ပင္ ကပ္ခြင့္ မရရွာၾကေသာအခါလြန္စြာ စိတ္ဆိုးစိတ္ပ်က္ေနသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျမင္လိုက္ရသည္။ က်ေနာ္ ရည္မွန္း ထားေသာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ တရားခြင္တြင္း တရားစီရင္ျခင္းကို သာမန္ ျပည္သူျပည္သား တဦးအေနျဖင့္ နားေထာင္ ေကာက္ခ်က္ခ် သံုးသပ္မည္ ဆိုသည့္ ရည္မွန္းခ်က္ ပ်က္ေလျပီ။ အင္းစိန္ေထာင္ဗူး၀ မဆိုထားႏွင့္ အင္းစိန္ေထာင္နားသို႔ သြားရာ လမ္းကိုပင္ က်ေနာ္တို႔ မကပ္ႏိုင္ျပီ။ တရားစီရင္ျခင္းဆိုသည့္ စကားရပ္ကို စဥ္းစားေတြးေတာရင္း ဘတ္စ္ကားဆရာ ေတာက္တေခါက္ ေခါက္ျဖင့္ ေကြ႔၀ိုက္ ေမာင္းႏွင္ရာေနာက္ လိုက္လာ ခဲ့သည္။ ကားသည္ ပံုမွန္သြားရာလမ္း အပိတ္ခံလိုက္ရ၍ အင္းစိန္ေပါက္ေတာ၀ မွတ္တိုင္ရွိရာသို႔ တေမွ်ာ္တေခၚ ေကြ႔ပတ္ ေမာင္းႏွင္ ေနရေတာ့သည္။ ေအာ္ ဒို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားစီရင္ေရး စနစ္ တရားရဲ႕လား။ တရားမွ်တမႈ ရွိရဲ႕လား။ တရားခံဆိုသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တကယ္ပဲ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူ ဟုတ္ရဲ႕လား။
ဒါလား...ေခါင္းေဆာင္...
ယေန႔ က်ေနာ္ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ သြားခဲ့ပါသည္။ ေပါက္ေတာ၀ မွတ္တိုင္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကားေပၚပါသူ သက္ၾကီးပိုင္း အမ်ားစုမွာ အင္းစိန္ေထာင္သို႕ သြားသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ ေျပာျပ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ လိုက္ပါမည္ဟု ၾကံကာရွိေသး လွမ္းျမင္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းက စိတ္ပ်က္ သြားေစ ခဲ့သည္။ လႈိင္သာယာ ျမစ္ကူးတံတား လမ္းဆံုမွ အင္းစိန္ေထာင္ ဗူး၀ဘက္သို႔ ၀င္ေသာ လမ္းမကို မီးပြိဳင့္ လမ္းဆံုမွ ေန၍ သံဆူးၾကိဳးမ်ား အျပည့္ခ်ျပီး ပိတ္ဆို႔ထားကာ ရဲလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားက ေစာင့္ၾကပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကားျဖတ္သန္းလာခဲ့ရာ လမ္းတေလ်ာက္တြင္လည္း ဒိုင္းမ်ား လႊားမ်ား အသင့္ ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ရဲတပ္သားမ်ား အျပည့္ တင္ေဆာင္ ထားသည့္ ရဲကားမ်ားက ဥဒဟို ဟိုဟုိ သည္သည္ ေမာင္းႏွင္ ေနသည္။ ယခု အင္းစိန္ေထာင္ အနီးတြင္လည္း ဘယ္သူမွ ျဖတ္သန္း သြားလာခြင့္ မရေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထား ျပန္သည္။ သို႔ႏွင့္ က်ေနာ္ ဟိုဟို သည္သည္ၾကည့္ၿပီး မီးပြိဳင့္ ပိတ္ဆို႔ထားရာ ေနရာေဘးရွိ အမ်ားသံုး ဖုန္းရံုေလးတြင္ မေယာင္ မလည္ရပ္ျပီး လူမ်ားစြာ၏ မ်က္လံုးမ်ားကို လိုက္လံ ေလ့လာ ေနမိေတာ့သည္။ မီးပြိဳင့္ ခံုနံေဘးမွသည္ တဖက္တခ်က္တြင္ လူမ်ားစြာတို႔ ရပ္ေစာင့္ေန ၾကသည္။ စကားေျပာ သူေျပာ။ လူသူကင္းမဲ့ လွ်က္ရွိေသာ အင္းစိန္ လမ္းမၾကီး အတြင္းဘက္ ေထာင္သို႔ သြားရာလမ္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေန ၾကသည္။ ေထာင္သို႔ သြားရာ လမ္းမၾကီးတေလ်ာက္တြင္ ေခြးတေကာင္ ေၾကာင္တျမီးမွပင္ မရွိ တိတ္ဆိတ္ ေျခာက္ကပ္ ေျခာက္ျခား စဖြယ္ပင္ ေကာင္းလွသည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေသာ တစ္ဖဲြ႔သား ျခင္းေတြ....
အပိတ္ခံ ထားရေသာ ေစ်းဆိုင္မ်ား အိမ္မ်ားအားလံုးသည္ ေန႔ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ တံခါးမ်ား အားလံုး ပိတ္ထားၾက ရသည္။ အိမ္တြင္းမွ လူတို႔က ျပဴတစ္ျပဴတစ္ျဖင့္ အိမ္အျပင္ဘက္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾက၏။ သူတို႔လည္း အခိုက္တန္႔အားျဖင့္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မိေနၾကေပျပီ။ လမ္းဆံုမီးပြိဳင့္ကို ပိတ္ဆို႔ခ်ထားေသာ သံဆူးၾကိဳးတပ္ အတားအဆီးမ်ားေနာက္တြင္ လက္နက္ကိုင္ ရဲတပ္သား သံုးဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ တဦး အသင့္အေနအထားျဖင့္ ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူတို႔ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ေျခလွမ္း ငါးလွမ္းမွ်သာ ကြာေ၀း၏။ သူတို႔ မ်က္လံုးမ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ ရဲတပ္သားတို႔သည္ လူထုကို ရန္သူသဖြယ္ ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ္လည္း တပ္ၾကပ္ ျဖစ္သူကေတာ့ လူထုကို စာနာ နားလည္သည့္ မ်က္လံုးျဖင့္ အားနာသလို ရွက္ရြံ႕သလို ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူတို႔နံေဘး အိမ္တလံုး အရိပ္ေအာက္တြင္ သံုးပြင့္တပ္ ရဲအရာရွိတဦး အရပ္၀တ္ အရာရွိတဦးႏွင့္ စအဖလား စြမ္းအားရွင္လား မသိႏိုင္သည့္ အရပ္၀တ္ လူေလးေယာက္က စကားေျပာစက္မ်ား တယ္လီဖုန္း တကားကားျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ ေနသည္။ မီးပြိဳင့္ေစာင့္ ရဲအိမ္ေလးထဲတြင္စကားေျပာ စက္မ်ားျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနဟန္တူသည့္ မ်က္မွန္ထူထူ ဗိုက္ရႊဲရႊဲႏွင့္ အရပ္၀တ္ လူတို႔ကို ေနရာဖယ္ ေပးထားဟန္ရွိေသာ ယာဥ္ထိန္းရဲတို႔က ရဲအိမ္ေလး အျပင္ဘက္ ေနရိပ္ရာ ေနရာတြင္ အုပ္စုဖြဲ႔ တီးတိုး စကားေျပာလ်ွက္ ရွိသည္။
ထိုေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ရဲတို႔၏ မ်က္၀န္းမ်ားက ေၾကာက္လန္႔ျခင္း တ၀က္ စိုးထိတ္မႈ တ၀က္။ ပူပင္မႈဟန္တို႔ အထင္းသားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ လူအုပ္ၾကီးဘက္ ၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ အမ်ားစု၏ မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူမထင္သည့္ဟန္ က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္ျဖင့္ ျပင္ပမွ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ လူအုုပ္ၾကီးကို တခ်က္တခ်က္ လွမ္းၾကည့္ေန ၾကသည္။ ျပင္ပ မီးပြိဳင့္ဘက္မွ က်ေနာ္ရပ္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးကား တျဖည္းျဖည္း မ်ားမ်ားလာ၏။ ဒါေတာင္ ကားလမ္းေတြပိတ္ လမ္းေတြ လႊဲထားေသာေၾကာင့္ နည္းျခင္း ျဖစ္မည္။ လူအုပ္ၾကီးထဲ ၾကည့္လိုက္ ေသာအခါ တကယ္ ရိုးသား ဆင္းရဲသည့္ ဟန္က မ်ားသည္။ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းမ်ားကို ေထာင္၀င္စာ လာေတြ႔သည့္ သာမန္ ဧည့္ေတြ႔ သူမ်ားပါသလို က်ေနာ့္လို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရံုးထုတ္စစ္ေဆးသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ ၾကားနာလို၍ လာၾကသူ မ်ားလည္း ပါသည္။ တရားခြင္ကို ၾကားနာ လိုသူမ်ား၏ မ်က္၀န္း မ်ားသည္ စူးရွေတာက္ပေသာ အားမာန္မ်ား တက္ၾကြမႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ မိမိတို႔ လူအုပ္ၾကားထဲ တြင္လည္း လက္ပါးေစ ရဲသတင္းေပးမ်ား စြမ္းအားရွင္ လူမိုက္ မ်ားလည္း ေရာေႏွာ ေနေၾကာင္းကို မီးပြိဳင့္ ရဲအိမ္ေလးထဲမွ တယ္လီဖုန္းဆက္ေျပာေနေသာ အရပ္၀တ္ အရာရွိ ျဖစ္ဟန္တူေသာ ဗိုက္ရႊဲရြဲ မ်က္မွန္တပ္ အသားျဖဴျဖဴ လူတေယာက္ စကားသံအရ သိရွိရသည္။
သူက သူလွမ္းျမင္ေတြ႔ေနရေသာ လမ္းတဘက္ရွိ လူအုပ္ၾကားထဲမွ သူ႔လူအား ဖုန္းဆက္ အမိန္႔ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ ၀တ္စံု၀တ္ထားေသာ အသက္ ဘယ္ေလာက္ လူငယ္ကို ဆြဲထုတ္သြားဖို႔ ဘယ္သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနဖို႔ စသည္ျဖင့္ အမိန္႔ေပးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔ လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ လက္ပါးေစမ်ား အာဏာ ပါးကြက္သားမ်ား ေရာေႏွာေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ စစ္ထြက္ တဦးျဖစ္ေသာ မိမိအေနျဖင့္ လူတို႔မ်က္လံုးမ်ားကို ဖတ္ရႈလိုက္သည္ႏွင့္ ဘယ္သူသည္ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားလဲ ဘယ္သူသည္ လက္ပါးေစ ပုဆိန္ရိုးလဲ ဘယ္သူသည္ ဘာလဲ ခန္႔မွန္းေနႏိုင္သည္ျဖစ္၏။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တပ္ထဲတြင္ ရခဲ့ေသာ လူအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေတြ႔အၾကံဳက စကားေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ လူအုပ္ၾကားထဲ ဟိုသည္အႏွံ႔ မ်က္လံုး ကစားမိေသာ အခါ လက္ပါးေစ လက္မရြံ႔တို႔က အေယာင္ေဆာင္ ဟန္ပန္မ်ားျဖင့္ လူအုပ္ၾကီးထဲတြင္ ကူးလူး ရွာေဖြေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ သူတို႔အင္အားသည္ မေျပာပေလာက္ေပ။ လူအုပ္ၾကီးသည္ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာ၏။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘယ္သို႔ ဆက္ျဖစ္လာအံုးမည္ မသိ။ ေန႔လည္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မည္။ က်ေနာ္လည္း ၀င္ခြင့္မျပဳပဲ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ ေနရာမွ ကြင္း၍ ေထာင္ဗူး၀ရွိရာ ခ်ည္းကပ္ႏိုင္မည့္ လမ္းကို ရွာရန္ ထိုလူအုပ္ၾကီး အၾကားမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘာဆက္ျဖစ္သည္ကို မသိေတာ့ေခ်။ ညပိုင္း သတင္းလာမွ ေစာင့္ နားေထာင္ရ အံုးမည္။
က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုက္ကား ဆရာေမးလိုက္ ေတြ႔ရာလူ ေမးလိုက္ျဖင့္ ၀င္လမ္းကို ေမးလာခဲ့ေသာ္လည္း အားလံုး ပတ္ပတ္လည္ကို လံုျခံဳေရး အေစာင့္မ်ားျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ ထားျပီးသည္ကိုသာ ၾကားသိရ ေတာ့သည္။ ေအာ္ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရား စီရင္ေရး စနစ္ တခုကို ေစာင့္ၾကည့္ လိုေသာ ႏိုင္ငံသား တဦး ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ ရေသာ ျမင္ကြင္း မ်ားကို သိခြင့္ ရလိုက္ေသာ အသင္ ဘာကို ေတြးမိပါသလဲ။…… လူထုေရွ႕ေမွာက္ မဟုတ္ေသာ မ်က္ကြယ္ရာတြင္ လံုျခံဳေရး အေစာင့္အၾကပ္ ထူထပ္သိပ္သည္းစြာျဖင့္ လူမသိသူမသိ ျပဳလုပ္ေသာ တရား စီရင္ျခင္းသည္ မတရား စီရင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သင္ေတြးမိပါ သလား။ ဤသို႔ ေတြးမိသည္ ဆိုလွ်င္ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တဦးျဖစ္ေသာ က်ေနာ္ႏွင့္ မိတ္ေဆြသည္ အျမင္ခ်င္းတူေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔ ကိုယ္စား ျမန္မာျပည္သူ လူထု ကိုယ္စား မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားတို႔ ကိုယ္စား ကြ်ႏ္ုပ္က ေတာင္းဆိုခ်က္ တခုကို လက္ရွိအာဏာရ စစ္တပ္ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၾကားသိေအာင္ ေတာင္းဆို လိုက္မည္။ ယေန႔ လတ္တေလာ အားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပုဒ္မ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲဆို ေနသည္ဆိုေသာ တရားဆိုင္မႈ တရားစီရင္မႈ စြပ္စြဲမႈ အားလံုးကို တရားရံုးေတာ္ အခင္းအက်င္းျဖင့္ ျပည္သူလူထု ေရွ႕ေမွာက္ အမ်ားသူငွါ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ခြင့္ ရွိေအာင္ စီစဥ္ေပးသင့္ေၾကာင္း ေတာင္းဆို တိုက္တြန္းပါသည္။ ဤသို႔မွ မဟုတ္ဘဲ ယေန႔ မိမိျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းပါ လံုျခံဳေရး အထပ္ထပ္ျဖင့္ လူမျမင္သူမသိ အမ်ားျပည္သူ မၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ဆို႔ျပီးမွ စီရင္ေသာ တရားစီရင္ေရးသည္ မတရား စီရင္ျခင္းအျဖစ္သာ ႏိုင္ငံ့သမိုင္းတြင္ ထင္က်န္ရစ္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ တဆက္တည္းတြင္ ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ တပ္မေတာ္၏ သမိုင္းကို ဖ်က္ဆီးေနၾကေသာ စစ္အာဏာရွင္ တစ္စုကို ဖယ္ရွား ေခ်မႈန္း ၾကပါရန္ တပ္မေတာ္သားမ်ား အားလံုးအား ပန္ၾကားလိုက္ပါသည္။
ညီတိုျငိမ္း တစ္ေယာက္ အင္းစိန္ ေထာင္ဗူး၀နားသို႔ တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ ျပန္ျပီ။ ပုဆိုးအႏြမ္း၊ အက်ီျဖဴ တပတ္ႏြမ္းျဖင့္ လူၾကားထဲ သြားေနေသာ သူ႔ကို တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္း တစ္ေယာက္ဟု မည္သူမွ် မထင္ႏိုင္ေသာ္လည္း စြမ္းအားရွင္လား၊ ၾကံ႔ဖြတ္ကလား၊ အက္စ္ဘီကလား၊ စရဖကလား သံသယမ်ားစြာျဖင့္ သူ႔ကို လူအုပ္ၾကီးထဲက ၾကည့္ေနၾကသည္ကို သူသတိျပဳမိသည္။
ဟုတ္ေပလိမ့္မည္။ စစ္သားဟန္၊ စစ္သားပံု၊ စစ္သားစိတ္၊ စစ္သား အမူအရာျဖစ္သည့္ လမ္းေလွ်ာက္ပံု ကိုယ္ေနဟန္တို႔က လူၾကား၊ အရပ္သားတို႔ၾကားတြင္ ထင္းထင္းျမင္ႏိုင္ေနသည္ကိုး။ သူသည္ စစ္တပ္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းေသာေၾကာင့္ မတရား ကိုယ္က်ဳိးရွာသူ အာဏာရွင္မ်ား ၾကီးစိုးေနသည့္ ယေန႔ တပ္မေတာ္မွ ႏႈတ္ထြက္လာသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ စစ္သားဆိုလွ်င္ အေကာင္းျမင္သူ ရွားသည့္ ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာျပည္သား တစ္ဦးျဖစ္ေသာ သူ႔တြင္ အင္မတန္ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနေသာ ရပ္၀န္းၾကီးေတြ ရွိေၾကာင္း သူမၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိသည္။ သူလိုခ်င္လြန္း အားၾကီးေသာ ထိုအေျခအေနမ်ားကို သူ႔နာမည္တြင္ ထည့္ကာ မွည့္ေခၚသည္အထိ စြဲလန္းအား ၾကီးသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးကတည္းက ခုထိ မရေသးသည့္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ေပၚထြက္လာ ေစလိုသည္။
ဆင္းရဲ စုတ္ျပတ္သတ္ေနေသာ လူေနမႈ ဘ၀တို႔မွ ကင္းလြတ္ ေအာင္ျမင္ရာသို႔ တိုးတက္မႈမ်ားစြာ ေပၚေပါက္လာေစလိုသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္မွ် မျငိမ္းမခ်မ္း မျငိမ္ မသက္ျဖင့္ နီးရာဓါး လက္ေစာင္း ထက္ရာ အာဏာပိုင္ကို ေၾကာက္ေနရေသာ ဘ၀တို႔မွ လြတ္ကင္းသည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိးကို မက္မက္ေမာေမာ လိုခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔နာမည္ကို ညီညြတ္ေရး၊ တိုးတက္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ညီတိုးျငိမ္းဟု ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ေမလ ၁၉ ရက္ ေႏြေနပူပူ ေအာက္တြင္ ညီတိုးျငိမ္းသည္ အင္းစိန္ေစ်းၾကီး အေရွ႕ဘက္ ဆိုင္တန္းမ်ား အၾကား ဗံဒါပင္ၾကီးမ်ား အရိပ္ကိုခုိလွ်က္ တစံုတခုကို ေစာင့္ေမ်ွာ္ နားစြင့္ ေနသည္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ သူ႔အေျခအေနတို႔ကို မ်က္ျမင္ရသေလာက္ ေဖၚျပရမည္ဆိုလွ်င္ သူႏွင့္မလွမ္းမကမ္း ဆိုင္ေရွ႕ မ်က္ႏွာစာ အုတ္ကြန္ကရစ္ ျပင္ေပၚတြင္ အစီအရီ ထိုင္ကာ စကားေျပာ ေနၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ စာေရးဆရာၾကီး ဦး၀င္းတင္ ဦးစီးသည့္ NLD အင္အားစု တစ္ေထာင္ေက်ာ္ခန္႔ ရွိသည္။
သူတို႔ နံေဘးတြင္ အစီအစဥ္က်က် လာေရာက္ႏိုးထားေပးသည္ဟု ယူဆရေသာ မီးစက္တလံုးက ဆူညံေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ဘာေျပာေနသည္ကို အနီးအနား လူတို႔ပင္ သဲကြဲစြာ မၾကားရ။ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ သစ္ပင္ရိပ္ ဆိုင္အမိုးရိပ္ႏွင့္ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ ကြမ္းယာသည္ ထီးရိပ္တို႔ကို ျဖစ္သလိုခိုကာ ပူျပင္းလွေသာ ေနေရာင္ကို အံတုကာကြယ္ရင္း သူတို႔ မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ေထာင္ဗူး၀ ရွိရာဘက္သို႔ ေမွ်ာ္ရႈလ်က္ရွိ ၾကသည္။
ညီတိုးျငိမ္းသည္လည္း ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႕သာ လွမ္းေမွ်ာ္လွ်က္။ ေထာင္ဗူး၀ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေသာ အၾကည့္တိုင္း အၾကည့္တိုင္းသည္ ၄င္းတို႔ကို ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႔ ျဖတ္သန္း မသြားႏိုင္ရန္ ပိတ္ဆို႔ထားေသာ သံဆူးၾကိဳးတပ္ အကာအရံမ်ားကို ေက်ာ္ျပီးမွ ဓါတ္တိုင္ ေျခာက္တိုင္ခန္႔ အကြာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေထာင္ဗူး၀ အထြက္ေပါက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္သားေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ညီတိုးျငိမ္းသည္ တမ်ဳိးသားလံုး ညီညြတ္ေရးကို အထူး ေမ်ွာ္လင့္သူျဖစ္သည့္ အတိုင္း ယခုကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ပိတ္ဆို႔သူက ပိတ္ဆို႔ တရားစီရင္ျခင္း ျပဳလုပ္သည္ ဆိုသည့္ ေနရာကို ႏိုင္ငံသားတို႔ မလာေရာက္ ႏိုင္ေအာင္ တားဆီးပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္ကာ လူလူခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲ ေစာင့္ၾကည့္ ျခိမ္းေျခာက္ ေနၾကျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားအား ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ဘယ္ေတာ့ စသည္ျဖင့္ အထူးဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေန မိသည္။
လက္နက္ကိုင္ ရဲတို႔ႏွင့္ လက္နက္ဆို ဘာမွ ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္း မရွိေသာ လူထုတို႔အၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ တားဆီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ေန ျခင္းမ်ား၊ လက္နက္ တကားကားျဖင့္ ေျခာက္လွန္႔ ဖိစီးေနရျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ား ဇာစ္ျမစ္ကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ရင္း သံဆူးၾကိဳးမ်ား ေနာက္မွ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔ မ်က္၀န္းမ်ားကို ေလ့လာေနမိသည္။ တဆက္တည္း ညီတိုးျငိမ္း တပ္မေတာ္ အရာရွိ အျဖစ္ျဖင့္ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမသို႔ သြားခဲ့စဥ္က ရန္သူ႔ နယ္ေျမဟုေခၚေသာ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမတြင္ပင္ ရပ္ရြာေဒသခံ ျပည္သူတို႔အား လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ယခု ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚမွ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကဲ့သို႔ လူထုဘက္ ေသနတ္ေျပာင္း၀လွည့္ကာ မခ်ိန္တြယ္ မျခိမ္းေျခာက္ ခဲ့သည့္ စစ္သား ဘ၀ကိုလည္း သတိရ မိသည္။
ယေန႔ ရန္ကုန္ အင္းစိန္မွ ရဲယူနီေဖါင္း၀တ္ တပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ကို စစ္ဆင္ေရး ရန္သူျမိဳ႕ဟုမ်ား သြန္သင္ ခံထားရေလသလား မသိ။ ဟိုဟိုသည္သည္ ေလ်ွာက္ၾကည့္ရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ေသာ အခါ ညီတိုးျငိမ္း ရပ္ေနေသာ လူထုၾကီးအား ေနရာေပါင္းစံုမွ ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ကူးေနသူမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ မီဒီယာ သမားေလာ။ အစိုးရ ေထာက္လွမ္းေရးေလာ ဘာမွမသိႏိုင္။ အခ်ဳိ႕က အင္းစိန္ေစ်းၾကီး ပထမထပ္ မွန္တံခါးမ်ား ေနာက္မွ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ရိုက္ကူးေနသည္ကို ေတြ႔ရသလို အခ်ဳိ႕ကလည္း စားမတတ္ ၀ါးမတတ္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ျပီး ကလဲ့စားေခ်ရမည္ သူတို႔ကို မွတ္တမ္းတင္ေနဟန္ ေနရာအႏွံ႔ ရိုက္ယူေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
မနက္ ၉နာရီခန္႔က စျပီး အင္းစိန္ ေစ်းအေရွ႕ဘက္ျခမ္း ေထာင္ဗူး၀သြားရာလမ္းကို ပိတ္ဆို႔ ကာရံတားသည့္ နံေဘး ဆိုင္တန္းမ်ား ေနရာတြင္ တျဖည္းျဖည္း တဖြဲဖြဲ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တစ္စုျပီး တစ္စု ေရာက္လာရာမွ ေန႔လည္ပိုင္း ကုလသမဂၢ ရဟတ္ယာဥ္ ျဖဴျဖဴၾကီး အနိမ့္ပ်ံ၀ဲကာ အင္းစိန္ေထာင္ကို အကဲခတ္ ပ်ံသန္းၾကည့္ရႈ သြားခ်ိန္တြင္ အင္အားသည္ ေထာင္ေက်ာ္မက မ်ားျပာလာေနေပျပီ။ ထိုအခ်ိန္တိုင္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား မတရားဖမ္းဆီးကာ မတရားစီရင္မည့္ မတရားရံုးထုတ္ပြဲ ဆိုသည္ကို လာေရာက္ ေစာင့္ၾကည့္သူ ျပည္သူလူထုက တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာေနတုန္းပင္။
အခ်ဳိ႕က လမ္းေဘး သစ္ပင္ရိပ္တြင္ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ ထိုင္လွ်က္ အခ်ိဳ႕က ဆိုင္တန္းမ်ား အၾကား ဆိတ္ျငိမ္စြာ နားစြင့္လ်က္ အခ်ဳိ႕က အမ်ားျပည္သူ ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူတို႔ လာေရာက္ လွဴဒါန္း သြားသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ေသာက္ေရဗူးမ်ားကို လိုက္လံ ေ၀ငွေနသည္။ အခ်ိန္က ထမင္းစား ခ်ိန္ေတာင္ လြန္ေလျပီကိုး။ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ရဲမ်ား ႏွစ္ေယာက္ တစ္တြဲစီ အေစာင့္လဲသြားျပီး ထမင္းစား ျဖဳတ္ေသာ္လည္း ထမင္းေကၽြးမည့္ သူမရွိ ေရတိုက္သူ မရွိေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာမ်ား ရႈံ႕တြေနသူ အခ်ဳိ႕ရွိသည္။
ထိုသူမ်ားမွာ တံျမက္စည္း အရိုးတံ တုတ္တုတ္ၾကီးမ်ား ေရွ႕ခ်ျပီး လူထုနံေဘး အိမ္တေဆာင္ အရိပ္တြင္ မ်က္ႏွာရႈသိုးသိုးရွိေနသည့္ လူတစ္စုပင္ျဖစ္သည္။ ညီတိုးျငိမ္းသည္ လူငယ္တစ္ဦး လိုက္လံေ၀ငွသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုးကို ယူရင္း စစ္သားတို႔ အဓိဌာန္ျပဳျမဲျဖစ္သည့္ သစၥာကိုျပဳမိသည္။ အစာေကၽြးေသာ မိဘျပည္သူတို႔ေပးေသာ လစာကို မစားေတာ့ေသာ္ျငား ျပည္သူ႔သစၥာကို ေစာင့္သိေနအံုးမည့္ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သား စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ မွန္ကန္ေသာ စကားကို ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မိဘျပည္သူတို႔ စစ္ကၽြန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ညီတိုးျငိမ္း တတ္စြမ္းသည့္ ေနရာမွ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးပမ္းျပီး၊ တိုင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အရပ္ရပ္တြင္ ဘယ္ေနရာကမဆို ရိုးေျဖာင့္ တည္ၾကည္စြာ ကိုယ္က်ဳိးကို မတြက္ဘဲ ထမ္းေဆာင္ ၾကိဳးပမ္းမည္ဟုလည္း မလွမ္းမကမ္း ေထာင္ဗူး၀ဆီသို႔ ရည္ေမွ်ာ္ရင္း အဓိဌာန္ျပဳမိသည္။
ထိုေထာင္ၾကီးအတြင္း လူထုခ်စ္ေသာ၊ ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း အားထား ယံုၾကည္ေသာ၊ လူဆင္းရဲ တိုင္းသူ ျပည္သားတို႔ ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ သူ႔အသက္ သူ႔ဘ၀ကို ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ ဦးေဆာင္ ၾကိဳးပမ္း ေနေသာ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္၏ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တိုင္းျပည္ကို လက္နက္ျဖင့္ ျခိမ္းေျခာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ကာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ရွာေနသည္႕ စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား၏ အမႈ ဆင္ဖမး္ဆီးျခင္းကို ခံေနရ ရွာသည္။
ညီတိုးျငိမ္းသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ တိုင္းျပည္ အတြက္ ေပးဆပ္သူ မည္သူ႔ကို မဆို ေလးစားဂုဏ္ယူမႈ ျပဳတတ္ေသာ စစ္သားေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ မိမိ တာ၀န္ ထမ္းခဲ့ရာ တပ္မေတာ္မွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္စု၏ ၾကီးစြာေသာ ရန္သူျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စစ္သား ပီပီ ေလးစားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္ ပါတီစြဲမရွိ။ ႏိုင္ငံေရး အစြဲ မထား။ သူလိုခ်င္သည့္ ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္တြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ စုစုစည္းစည္းျဖင့္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးပမ္းခ်င္စိတ္ ျပင္းျပသည္ ျဖစ္ရာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ လူထု ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကား ညီညြတ္ ေစ့စပ္ေရး ရပ္၀န္းတခု ျဖစ္ေပၚေစလိုသူ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပါတီႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သူ မည္သူ႔ကို မဆို ပုဒ္မ အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ ဖမ္းဆီးကာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္တတ္သည္ကို မမူဘဲ သည္ေနရာသို႔ လာေရာက ္ပူးေပါင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔တိုင္းျပည္ တကယ္ တိုးတက္ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္လ်င္ ညီညြတ္ေရးကို အရင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္မွ ရေပမည္။ ယခုကဲ့သို႔ လြန္စြာထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကို တိတ္တဆိတ္ လူမျမင္ သူမျမင္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျပီး အမ်ားသူငါ ၾကည့္ခြင့္ မေပးသည့္ တရားခြင္တြင္ တရားစီရင္မည္ဆိုသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ဳိးသည္ အမ်ဳိးသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ဆိုသည္ႏွင့္ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ျဖစ္ေနေပ ေသာေၾကာင့္ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သား ညီတိုးျငိမ္း ဒီေနရာသို႔ လာေရာက္ ပူးေပါင္း အင္အား ျဖည့္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ညီညြတ္ေရးကို လိုလားသည့္ လူငယ္တို႔ ညီညြတ္စုရံုးစြာပင္ အမ်ားတကာ လာေရာက္ခြင့္မျပဳရဲေသာ တရားရံုးဆိုသည့္ ေထာင္ဗူး၀ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ဗံဒါပင္ အရိပ္ေအာက္မွ ေနျပင္းျပင္း ဒါဏ္ကို အံတုရသည္မို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ဟိုဟိုသည္သည္ စဥ္းစားေနခိုက္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ ၀တ္စံုျပည့္ လက္နက္ျပည့္ ကိုင္ေဆာင္သူ အျပည့္ပါသည့္ ရဲကားတစီး ထိုသံဆူးၾကိဳးကာ လမ္းအတြင္းမွ ေမာင္းထြက္လာျပီး ညီတိုးျငိမ္းတို႔ နားကို လာရပ္သည္။ ခ်က္ခ်င္း ကားေပၚမွ ခုန္ဆင္းျပီး တရုတ္ျပည္လုပ္ ရဲကားပတ္ခ်ာလည္ကို ကာကြယ္ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွ ကားေခါင္းခန္းမွ သံုးပြင့္တပ္ ရဲအရာရွိ တစ္ဦး ဆင္းလာျပီး လမ္းေဘး ပလက္ေဖါင္း သစ္ပင္ အရိပ္ေအာက္တြင္ ထိုင္ေနၾကသည့္ အမ်ဳိးသမီးၾကီး အခ်ဳိ႕အား ေခြးေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူေျပာေသာ စကားမွာ လမ္းေဘး ပလက္ေဖါင္းက လူထိုင္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး ဖယ္စမ္း ဟုဆိုကာ သူက ထိုသစ္ပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ ဟိုဟိုသည္သည္ လမ္းေလ်ွာက္ျပီး ဘာသံမွ ထြက္မလာေသာ အိုက္ကြန္ စကားေျပာစက္ကို နားနားကပ္ျပီး အာဏာရသူၾကီး ပံုစံလုပ္ျပ ေန၏။ မ်က္ႏွာထား တင္းခ်က္မွာ စာႏႈိင္းရန္ ခက္၏။
သို႔ႏွင့္ ညီတိုးျငိမ္းလည္း ထိုရဲကားရွိရာ သစ္ပင္ရိပ္မွ ခြါကာ လမ္းေဘး ပိတ္ထားသည့္ ထီဆိုင္ အမိုးရိပ္ေအာက္သို႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ရ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားတခြန္းေၾကာင့္ အေတာ္ ထူးဆန္းသလို ခံစားရ၏။ ေတာက္… ေသနတ္သာ မပါရင္ လူခ်င္း နပန္းလံုးျပလိုက္ခ်င္တယ္.. ဟု ေျပာလိုက္သည့္ လူတစ္ေယာက္အသံပင္။ ထိုလူသည္ မည္သူဟု ထင္ပါသနည္း။ NLD လူငယ္လည္း မဟုတ္။ ေထာင္၀င္စာလာေတြ႔သည့္ သာမန္ အရပ္သားလည္း မဟုတ္။ ညီတိုးျငိမ္းလို မတရားေသာ တရားစီရင္မႈကို ကန္႔ကြက္သည့္အေနျဖင့္ လာေရာက္စုေ၀းေသာ မ်ဳိးခ်စ္ ျပည္သူ လူထုထဲကလည္း မဟုတ္။ အင္းစိန္ ေဒသခံလား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္။
ေနာက္ပိုင္း ညီတိုးျငိမ္းႏွင့္ ထိုလူအုပ္စု စကားေျပာျဖစ္ေသာ အခါမွ ထိုလူတို႔ အေၾကာင္းကို ခေရေစ့တြင္းက် သိလိုက္ရသည္။ ထိုလူတို႕ႏွင့္ ညီတိုးျငိမ္းအပါအ၀င္ လူငယ္မ်ား စကားေတြ ေဖါင္ဖြဲ႔ေနသည္ကို လမ္းတဖက္ သံဆူးၾကိဳးတား ေနရာနံေဘးတြင္ အဆင္သင့္ရပ္ထားေသာ ဟိုင္းလတ္ကားေပၚမွ တရုတ္မ်က္ႏွာေပါက္ႏွင့္ လူႏွစ္ဦးက လြန္စြာ စိတ္ဆိုးသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ လွမ္းၾကည္႕ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္ လြန္ျပီး ေန႔ခင္း တစ္နာရီ ေက်ာ္သည့္တိုင္ ဘာမွ မစားရေသးသည့္ ထိုလူအုပ္သည္ ဘယ္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါ သနည္း။
NLD လူငယ္တစ္ဦးက သူတို႔ကို ငွက္ေျပာသီး လာေကၽြးသည္။ ညီတိုးျငိမ္းက လမ္းေဘးေျပာင္းဖူးသည္ထံမွ ေျပာင္းဖူးေတြ ၀ယ္ေကၽြးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ ဘယ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဒီမွာလာေစာင့္ေနသည္ အားလံုးကို အႏုနည္းနဲ႕ စစ္ေၾကာေရး လုပ္လိုက္ေသာ အခါ သူတို႕သည္ နယ္ေျမခံ အာဏာပိုင္မ်ား ေမြးျမဴထားေသာ စြမ္းအားရွင္အဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရေတာ့သည္။ လမ္းမကို တံျမက္စည္း လွဲရင္းေစာင့္ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ားဟု ဘယ္သူ ေမးေမး ေျပာရန္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေစာင့္ေနေသာ ကားေပၚမွ ဌာနမွဴးဆိုသူ တရုတ္လူမ်ဳိးက ခိုင္းသည့္ အတိုင္း လုပ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တစ္ေန႕ကို တစ္ေထာင့္ငါးရာျဖင့္ ငွားထားသည့္ အခစား ၀န္ထမ္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ ေတာ့သည္။
လက္စသတ္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေအာင္ ၾကားခံ လက္မရြံ႔ လူသတ္သမားမ်ား အျဖစ္ ေစခိုင္းခံရသည္မွာ သူတို႕လို လူမ်ဳိးေတြပင္ ျဖစ္ေနသည္ကို ညီတိုးျငိမ္း အံ့ၾသစြာ နားလည္လိုက္သည္။ သူတို႔ အားလံုးသည္ လက္သည္းခြံ ရွည္ရွည္မ်ားၾကား ေခ်းမဲမ်ားႏွင့္ မဲညစ္ေပသည့္ ၾကမ္းတမ္းေသာ လက္ဖ၀ါးျပင္ မာမာၾကီးေတြ ရွိ၏။
ေတာက္ပျခင္းမဲ့ေသာ မ်က္၀န္းေသၾကီးေတြရွိ၏။ ေဘာက္ထူသန္းစြဲေသာ ဆံပင္ဘုတ္သိုက္ၾကီးေတြ ရွိ၏။ အနာေဖးမ်ား အနာမ်ား မြေနသည့္ ေျခသလံုးသား မဲမဲ တုတ္တုတ္ေတြေပၚ ေဆးမွင္ေၾကာင္ေတြက အမည္း ထပ္ျဖည့္ထားသည္။ ဖိနပ္ဆိုသည္ကို မစီးဖူးသည့္ဟန္ ေျခသည္းတို႔ တြန္႔လိမ္ ရုပ္ပ်က္ေနၾကသည္။ ေပေရမည္းသည္းေနေသာ ကိုယ္လံုးကို စြပ္က်ယ္ အျပဲမ်ား ေဘာင္းဘီတို အစုတ္မ်ားျဖင့္ ျဖစ္သလို ၀တ္ဆင္ဖံုးကြယ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ေသခ်ာသည္ တစ္ခုကေတာ့ သူတို႔ အားလံုးသည္ အသိဥာဏ္ဆင္ျခင္တံုတရား လြန္စြာေခါင္းပါးေသာ ပညာမဲ့မ်ား ျဖစ္ေနသည္ ဆိုျခင္းပင္။ အားလံုးေတာ့ ပညာမဲ့သည္မဟုတ္။ အသက္၂၀ ခန္႔အရြယ္ လူငယ္တစ္ဦးကို ညီတိုးျငိမ္းက စာတစ္အုပ္ကို ျပျပီး အဖံုးက ပုံသည္ ဘယ္သူ႔ပံုလဲဟု ေမးၾကည့္သည္။ သူမေျဖႏိုင္ ၊သူသည္ ၈ တန္းထိ တက္ခဲ့ဖူးသည္ ဆိုသည္။ ထိုအဖံုးက ဓါတ္ပံု ဘယ္သ႔ူပံုလဲ သူမသိပါ။ သူ႕နံေဘးမွ အသက္ ၃၀ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည့္ ေတာတြင္းသား လူရိုင္းတို႔ ဥပဓိရုပ္မ်ဳိး ရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္က ၀င္ေျဖသည္။ မင္းကလဲ ဒါေတာင္ မသိဘူးလား။ အဲဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကြ ဟူသတည္း။
ညီတိုးျငိမ္းသြားေလရာ ယူသြားတတ္သည့္ ထိုစာအုပ္မွာ ဦးပုကေလးေရးသည့္ ငါတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုသည့္ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာဖံုးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓါတ္ပံုႏွင့္ ငါတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုသည့္ စာတန္းသာ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၈တန္းထိ တက္ဖူးသည့္ လူငယ္က စာဖတ္တတ္ေပသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို မသိဟု ေျဖျခင္းျဖစ္မည္။ သူ႔ေဘးက ေတာတြင္းသား ပံုလူက က်ဳပ္သိတယ္ က်ဳပ္အေဖ အျမဲတမ္း ဖတ္ေလ့ ရွိတယ္ အဲဒီစာအုပ္ အိမ္က ဘုရားစင္မွာ ရွိတယ္။ က်ဳပ္က ေက်ာင္းမတက္ခဲ့ရလို႔ စာမတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္အေဖ ေျပာေလ့ရွိလို႔ သိတာေပါ့ ဟု ျပန္ေျဖသည္။
သူ႔အေဖသည္လည္း ကြယ္လြန္ေလျပီ။ အိမ္မွ မိဘႏွင့္ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ပညာမတတ္ စာမဖတ္တတ္သည့္ သူ႔လို ခိုင္းရာ လုပ္မည့္သူ တစ္ရက္ တစ္ေထာင့္ငါးရာ ရမည့္ ဒီအလုပ္ကို မေပ်ာ္ ပိုက္ပါဘဲႏွင့္ လုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ေစာေစာက ရဲေတြကို ေသနတ္မကိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္ခ်င္း ခ်ခ်င္တယ္ဟု သူေျပာခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ လက္ရွိ စြမ္းအားရွင္ အဖြဲ႔မွ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ညီတိုးျငိမ္းတို႔ စကားေျပာေနခိုက္ သူတို႔ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦးက … ဟုိမွာ ဌာနမွဴးက လွမ္းေျပာေနတယ္ ခြာေနတဲ့…. သူတို႔ အသာထျပီး ညီတိုးျငိမ္းတို႔ လူသိုက္ႏွင့္ အလွမ္းေ၀းရာ ေဒါင့္သို႔ သြားစုျပီး ပါးစပ္ပိတ္ ႏႈတ္ဆိတ္ အေၾကာင္သားေသာ မ်က္လံုးတို႔ျဖင့္ ဌာနမွဴးဆိုသူ တရုတ္လူမ်ဳိးကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။ ထိုတရုတ္လူမ်ဳိးက ကားေခါင္းခန္းမွ ေနျပီး သူ႔တပည့္ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ေျခဟန္လက္ဟန္ျဖင့္ အမိန္႔လွမ္းေပး လူစုခြဲခိုင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရေပေတာ့သည္။
တကယ္တမ္း အရင္းစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစြယ္လိုသူ မိဖုရား။ အသြားေစခိုင္းသူ မင္းဧကၠရာဇ္။ ျမားပစ္သူ စြမ္းအားရွင္ ဆိုသည္ကို ေတြးမိၾကေစသတည္း ……ထိုအေတြးတို႔ မဆံုးေသးေပ။ ေဟာဟိုမွာ ဟိုမွာ ေရွ႕ေနၾကီးတို႔ ျပန္ထြက္ လာျပီဟု တစ္ေယာက္က ဆိုလိုက္ယံုရွိေသး။ လူအုပ္ၾကီးသည္ ကမန္းကတန္း မတ္တပ္ ထရပ္ၾကသည္။ ရုတ္ျခည္း ပြက္ေလာညံ သြားသည္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားပင္ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပပါ သနည္း ဆိုလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ သံဆူးၾကိဳး မ်ားဘက္ တိုးေ၀ွ႔ ထြက္လာသည္။
ထိုအခ်ိန္ ရဲမွဴး သံုးပြင့္သည္ ၀ုန္းကနဲ ထိုင္ေနရာမွ ထ၍ သူ႕နံေဘး တိုင္ကီ သံုးလံုးတြဲလ်က္ ဘန္ပါ (စစ္တပ္အေခၚ ကာဗာ) လုပ္ထားေသာ ေနရာတြင္ တိုင္ကီေပၚတင္လွ်က္ စက္ေသနတ္ ဘရင္းဂန္းကို က်ည္ထိုး ေနရာျပင္ လူထုဘက္သို႕ ေျပာင္း၀ကိုခ်ိန္လွ်က္ ထ လုပ္ပါေတာ့သည္။ ဒါကို ရုတ္ျခည္း ျမင္ေတြ႔လိုက္မိေသာ စစ္သားက်ေနာ္ လြန္စြာ ခ်ဥ္ျခင္းျဖစ္မိသည္။ ရိုင္းေပစြတကား။ လက္နက္ဆို အပ္တိုမွ် မပါသည့္ လူထုကို ဘရင္းဂန္းျဖင့္ ခ်ိန္ရြယ္၀ံ့သည္မွာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ၀ါးရင္းဒုတ္ တပ္ဖြဲ႕မ်ဳိးသာလွ်င္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ျပည္သူကို ကူညီပါရေစ ဆိုေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႕မ်ဳိး မဟုတ္ေပ။
လူထုၾကီး ၀ုန္းကနဲ ထရပ္သည္မွာ သူတို႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကို ရန္ျပဳလို၍ မဟုတ္။ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ သတင္းကို အငမ္းမရ ငံ့လင့္ေန၍ ျဖစ္ေပသည္။ ဒါကို ဂ်ီအီး ဂ်ီလန္႔တတ္ေသာ အလိုလို ထိတ္လန္႔ေနတတ္ေသာ ထိုရဲမွဴးက ဘဇာကို ေၾကာက္ေနပါသနည္း။ ရွင္းပါသည္။ သူ႔ပံုကို ၾကည့္လိုက္ယံုႏွင့္ သူသည္ ေပးရာယူ ေကၽြးရာစား။ ခိုင္းတာလုပ္။ ခံမေျပာရဲေသာ ကိုယ္က်ဳိးတစ္ခုသာ ၾကည့္မည့္ တကိုယ္ေကာင္းသမားမွန္း ထင္ရွားေနေပသည္။ ဒါ့အျပင္ အရက္ကို အလြန္အကၽြံ စြဲလန္းစြာ ေသာက္သံုးတတ္သူမွန္း ေဖါသြပ္ပါးလ်ေသာ သူ႔ခႏၶာက ျပေနသလို စူးစူးရွရွ ေကာက္က်စ္တတ္သည့္ မ်က္၀န္းကလည္း လူေကာင္း မဟုတ္မွန္း ျပေနသည္။ သူလိုလူမ်ဳိး လက္၀ယ္ ပစ္ခတ္ခြင့္ အာဏာေပးအပ္ထားသည္မွာ ျမန္မာလူထုအတြက္ ကံဆိုးေပစြ။ မ်ုဳိးခ်စ္စစ္သား ရင္နာသည္။ မ်ုဳိးခ်စ္စစ္သား စိတ္ပူသည္။ မ်ဳိးခ်စ္စစ္သားတို႔ ရဲေသြးၾကြဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီဟု ညီတိုးျငိမ္း ရဲရဲ ဆံုးျဖတ္မိသည္။ ေဟာ သူတို႔ကို ၾကိဳလင့္ေနသည့္ ေထာင္ခ်ီေသာ လူအုပ္ၾကီးထံ လွမ္းလာေနသည့္ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦးကို ရဲအရာရွိမ်ားက ဆီးတား၍ တင္ၾကိဳ ျပင္ဆင္ထားသည့္ တကၠစီကားေပၚတင္ကာ အျခားလမ္းဘက္မွာ ကြင္းေရွာင္သြားခိုင္းလိုက္ေသာအခါ လူထုၾကီးထဲမွ ေတာက္ေခါက္သံမ်ား ခ်က္က်က် ထြက္လာသည္။
ဤေနရာတြင္တေနကုန္နီးပါး အစာငတ္ခံ ေရငတ္ခံျပီး ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ရသည့္ အျမတ္ႏိုးဆံုး သူတစ္ေယာက္၏ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း သတင္းေလးမွ မၾကားရႏိုင္ေတာ့ျပီ။ ညေနပိုင္း ေလလိႈင္းမွ တဆင့္ ပ်ံလြင့္လာမည့္ သတင္းတို႔ကိုသာ နားေထာင္ရအံုးေတာ့မည္။ ေတာက္ေခါက္သံ တစ္ခ်က္။ စုတ္သ ံညည္းညဴသံ တစ္ခ်က္။ အံၾကိတ္သံ တစ္ခ်က္။ ေရာယွက္ထြက္ေပၚလာျပီးသည့္ေနာက္ စည္းကမ္းရွိသည့္ လူထုၾကီးသည္ လာရာလမ္းဆီသို႔ ေငးမႈိင္စြာျဖင့္ ျပန္ထြက္ခြါၾကရေတာ့သည္။ ညီတိုးျငိမ္းသည္လည္း လူထုၾကီးႏွင့္ အတူ ေျခလွမ္းလ်က္ … မ်က္၀န္း အာရံုတြင္းတြင္မေတာ့ အက်ဥ္းစံတိုက္အတြင္း က်န္ခဲ့ရွာမည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူ႔ရဲေမ လူယံုေတာ္ မ်ုဳိးခ်စ္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦးတို႔ မ်က္၀န္းမ်ား။
လူထုၾကီးနွင့္ ေတြ႔ခြင့္မရဘဲ အျခားလမ္းမွ လွည့္ျပန္ သြားရသည့္ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦး ရင္တြင္း အေတြးမ်ား အေၾကာင္း။ ညီတိုးျငိမ္းတို႔ စားစရာေကၽြးလိုက္၍ ေပ်ာ္ျမဴးသြားေသာ စြမ္းအားရွင္ အဖြဲ႔၀င္မ်ား။ ညီညီညြတ္ညြတ္ျဖင့္ စည္းကမ္းတက် ေနထိုင္ကာ ငွက္ေပ်ာတစ္ခြံမွ်ပင္ ေတြ႔ရာ မစြန္႔ပစ္ဘဲ NLD ပါတီ၀င္တို႔ စိတ္ေနသေဘာႏွင့္ စည္းကမ္းရွိေၾကာင္းကို ျပသခဲ့သည့္ ပါတီ၀င္မ်ား။ ညီတိုးျငိမ္းနည္းတူ ဤေနရာသို႔ လာေရာက္ခဲ့ၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္ သားေဟာင္း စစ္သည္ေဟာင္းမ်ား။ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ အလုပ္ပစ္ကာ ဤေနရာသို႔ အေရာက္ လာခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူ လူထုမ်ား။ အားလံုး အားလံုး….. အားလံုးကို လႊမ္းျခံဳ သံုးသပ္ လိုက္မိ ေသာအခါ ညီတိုးျငိမ္း အပါအ၀င္ လူထုအားလံုးသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလးစား ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးအျဖစ္ အားကိုးၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးကို တိုးတက္ျငိမ္းခ်မ္းညီညြတ္ေစခ်င္ၾကသည္။ စစ္တပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညီညြတ္စြာ ႏိုင္ငံ့အေရးကို ေကာင္းေအာင္ ၾကံေဆာင္ၾကေစ ခ်င္သည္။ ညီတိုးျငိမ္း ေပ်ာ္ပါသည္။ ယေန႔လို လူထုၾကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းလာသည့္ စစ္သား တစ္ဦးအျဖစ္ ၾကံဖန္ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ အေရးယူကာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းက်ခံရမည္ဆိုရင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံယူမည္။ ဒါမွ လူထုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာမွာ ေနခြင့္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ငရဲမွာ အိုေအစစ္ေရာက္ေနသည္ဟု သိခြင့္ရလာေသာအခါ ငရဲဆိုသည္ကိုလည္း သူမေၾကာက္ေတာ့။ ဒီလို အေတြးမ်ဳိး ေပၚလာေသာ အခါ ဘာကိုမွ ပူပင္စိတ္မရွိ ေတာ့ေခ်။
ေျခလွမ္းတို႔သည္ သြက္လာသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ ေလေျပအျဖဴးသည္ လန္းဆန္းရနံ႔တို႔ ခ်က္ခ်င္း လႊမ္းလာသည္။ လူတို႔ မ်က္လံုးမ်ားသည္ စူးရွေတာက္ပ လာသည္။ ရဲတပ္သားမ်ား စစ္သားေလးမ်ား၏ မ်က္လံုး ေလးမ်ားသည္ ျငိမ္းခ်မ္း ၾကည္ႏူးမႈ ျမင္ကြင္းတရပ္ကို ေတာင့္တေနသည္ဟု ညီတိုးျငိမ္း မွတ္ခ်က္ျပဳမိ လို္က္သည္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ထားတို႔ ေဖၚလွစ္ျပၾကပါေတာ့ ညီေနာင္တို႔ဟု တိုးတုိးညည္းရင္း အင္းစိန္ဂံုးတံတား အဆင္းမွ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔၀င္တို႔အား ရည္စူး ေမတၱာပို႔သခဲ့ ပါေၾကာင္း။ ျပည္သူ ခ်စ္ေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ သတည္း။
0 comments:
Post a Comment