ေထာက္လွမ္းေရး တေစၧအေျခာက္ခံ ေနရသူမ်ား - အပုိင္း(၂)

ေထာက္လွမ္းေရး တေစၧအေျခာက္ခံ ေနရသူမ်ား - အပုိင္း(၂)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ေစတမန္ (ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္း တစ္ဦး)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ ေထာက္လွမ္းေရး လက္ထက္က တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္း တစ္ဦးရဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး တေစၦအေျခာက္ခံရသူမ်ား အပုိင္း(၂) ကို ဆက္လက္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမား ဟုဆုိဆုိ၊ အမိ်ဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး သမားလုိ႔ ေျပာေျပာ၊ ဗီလိန္ရုပ္မေပါက္တဲ့ တီဗြီမင္းသားလိုဘဲ သမုတ္သမုတ္၊ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားအေပၚ ပါးပါးနပ္နပ္ ႏွိပ္ကြပ္သူအျဖစ္ ပံုရိပ္ ထင္ထင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး မွတ္ခ်က္ ျပဳၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းတစ္ဦး ေစတမန္ကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔အား အေကာင္းျမင္ ၀ါဒနဲ႔ ရႈျမင္ သံုးသပ္တင္ျပပံုေတြကုိ စာဖတ္သူမ်ား ဗဟုသုတ ရရွိေစဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖုိးတရုတ္က တင္ျပေပးလုိက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ 

ေနရာယူခဲ့ျခင္းလား၊ ေနရာရခဲ့ျခင္းလား 

အကယ္၍သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႕အေနျဖင့္ အာဏာကုိ မက္ေမာခဲ့လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ တုိင္းျပည္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ အေပၚ ကုိယ္က်ဳိးႏွင့္ ယွဥ္၍ၾကည့္ခဲ့လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အေရးပါမႈကုိ အမွန္အတုိင္း တြက္ဆ ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ျဖစ္ေစ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္ လက္၀ယ္မွ အာဏာကုိ လက္ရွိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊလႊဲေျပာင္း လက္ခံႏုိင္စရာ အေျခအေနသည္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ကတည္းက ေပ်ာက္ပ်က္ သြားႏုိင္ပါသည္။ 

အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ အမိန္႔မ်ား ပုံမွန္မဟုတ္ ေတာ့သည္ကုိ ၿပီးစြာပထမ ရိပ္စားမိလာသူမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႕ သာလ်င္ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္၏ ပုံမွန္ မဟုတ္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အမိန္႕စီးဆင္းမႈကုိ အခြင့္ေကာင္းယူကာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာ တစ္ရပ္လုံးကုိ ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ရယူႏုိင္ေသာ အားသာခ်က္သည္ ထုိစဥ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕ကုိ ေခ်ာင္ပိတ္မြန္းက်ပ္ ေစခဲ့ဖူးေၾကာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕ကုိယ္တုိင္က တစ္ေနရာရာတြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ဖြင့္ဟ ၀န္ခံ ခဲ့ဖူးပါသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ကုိ အေရးယူလိုက္တာ ေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ႀကီးက မသိလိုက္ရလို႔ ေရႊစိတ္ေတာ္ ညိဳသြားတာမုိ႔ နအဖက (၁၀) ရက္ အၾကာမွာ အေျပးအလႊား သံေတာ္ဦး တင္လိုက္ရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေလးရွိခဲ့ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖုိးတရုတ္ကို စစ္ဖက္နီးစပ္သူမ်ားမွ တဆင့္ သတင္းေပးပို႔ထားရာ တရုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္ နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ရဲ ႔ ဓာတ္ပံုအား ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျဖည့္စြက္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႔ႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း၊ အရွဳပ္အရွင္းမ်ားကုိ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရဖူးသူ လက္ေအာက္ ငယ္သား တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕၏ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားေပၚ အျမင္သည္ ၁၉၉၂ ေနာက္ပုိင္းတြင္ စတင္ ေပ်ာ့ေျပာင္းလာေၾကာင္းကုိ ရိပ္စား မိလာခဲ့သည့္အျပင္ အျခားေသာ အာဏာသိမ္း စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ကြယ္ရာတြင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိေလ့ရွိေသာ ဒီလူေတြႏုိင္ငံေရးနားမလည္ဘူး ဆုိေသာ သံေ၀ဂစကားသည္ လည္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းကုိ သူသေဘာေပါက္ေနေၾကာင္း နိဒါန္းခ်ီမႈဟု ယူဆစရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ 

ဤသုိ႕ေသာ ႏုိင္ငံေရးအရ အျမင္က်ယ္မႈ(သုိ႕မဟုတ္) အတုိက္အခံ အင္အားစု မ်ားအေပၚ ရန္ဘက္အသြင္ မေဆာင္ဘဲ သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာကာဒုိင္ယာ ေလာ့တစ္ခု၏ အေရးပါမႈကုိ အသိအမွတ္ျပဳလာျခင္းသည္ ၄င္းတာ၀န္ယူ ထားရေသာ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴး တာ၀န္အရ သိရွိလာေသာ ဆန္႔က်င္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အတုိက္အခံ အင္အားစုမ်ား၏ ေၾကြးေၾကာ္သံ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး(၁)တာ၀န္အရ ထိေတြ႕ဆက္ဆံလာရေသာ ဌာနဆုိင္ရာ၀န္ထမ္းမ်ား၏ ရပ္တည္မႈ ၊ပညာတတ္ လူတန္းစားႏွင့္ သာမန္ျပည္သူတုိ႕၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ားကုိ ဟန္ခ်က္ညီေပါင္းစပ္ မိသြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ႏုိင္ငံေရးေခတ္ၿပဳိင္ လႈပ္ရွားသူမ်ားမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခတ္ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားလည္း ပါေနေလရာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကုိ ႏုိင္ငံေရးအရ မ်ားစြာေလွ်ာ့တြက္ထားခဲ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ႏုိင္ငံေရး ေလ့လာမႈ အားကုိ ပစ္ပယ္ကာ ဖခင္အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ လူထုကလက္ခံေနျခင္းဟု နားလည္ထားခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ေမာင္ေသာက တုိ႕ကဲ့သုိ႕ လက္၀ဲအယူအဆ အားသန္သူ မ်ား၀န္းရံမႈကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ အႏၱရာယ္ဟု တစ္ထစ္ခ် သတ္မွတ္ထားခဲ့ေပသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ႏုိင္ငံေရးအရ ေရရွည္ၿပဳိင္ဘက္ အသြင္ အေလးထားရေကာင္းမွန္း မသိေသးဘဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးႏွင့္ ဦးၾကည္ေမာင္တုိ႔ကုိ အညွဳိးအေတးႀကီးစြာျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္ခုိင္းခဲ့သည္။ ဦးခ်စ္ခုိင္၊ ဦးလြန္းတင္၊ ဦးေအာင္ေရႊႏွင့္ ဦးလြင္တုိ႕ကုိမူ တမင္ဟထားေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ 

ထုိအေျခအေနအထိ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏုိင္ငံေရးကိစၥမ်ား ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအး သည္လည္းေကာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ဗုိလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး သည္လည္းေကာင္း အေရးပါေသာ္လည္းအရာ မေရာက္ခဲ့ေပ။

သူတို႔အေနနဲ႔ တပ္တည္ေဆာက္ေရး အပိုင္းမ်ားႏွင့္သာ လုံးခ်ာလုိက္ေနၾကသည္။ ႏုိင္ငံေရးကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရာရာတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ အုိင္ဒီယာေတြ မ်ားလာသည္။ အဆုံးအျဖတ္ကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ သာလွ်င္ျဖစ္သည္။

မီဒီယာပုိင္း ထိန္းခ်ဳပ္မႈတြင္လည္း အာဏာသိမ္းၿပီးကာစက ျပန္ၾကားေရး ဒု၀န္ႀကီးေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေဟာင္းသိန္းစိန္ႏွင့္ ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း စုိးညြန္႔ (ထီလာစစ္သူ) တုိ႔က သတင္းစာေလာကကုိ ႀကီးစုိးထားခဲ့သည္။ အႏုပဋိေလာမႏွင့္ အညမည သေဘာတရားမ်ားကုိ အရည္ႀကဳိေသာက္ထားေသာ ထုိစီနီယာႀကီးမ်ား၏ အစုိးရပုိင္ သတင္းစာမွတဆင့္ စတာလင္ ေခတ္၀ါဒျဖန္႕ခ်ီမႈပုံစံကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႕က ေခတ္အႀကဳိက္ ေခတ္အလုိက္ အသြင္ယူပုံဖ်က္ထားေသာ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီမႈ ပုံစံျဖင့္ အစားထုိးလုိက္သည္။

ေထာက္လွမ္းေရးပုိင္ ျမက္ခင္းသစ္ မဂၢဇင္းသည္ ျပည္သူမ်ားအၾကား အမွားတ၀က္ အမွန္တ၀က္ဟု သိပင္ သိျငားေသာ္လည္း မည္သည့္အရာက မွန္မွန္းမသိဘဲ လက္ခံခဲ့ရသည့္ အေျခအေန ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ေထာက္လွမ္းေရး၏ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ီမႈ ယႏၱယားႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ အဓိက ေမာင္းႏွင္သြားသည္မွာ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး၏ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္တန္ျပန္ဌာနခြဲ မွ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္သန္းထြန္း (အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕တာ၀န္ခံ) ႏွင့္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးခံ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ီေရးသမား ဖုိးကံေကာင္း(ခ)ေ၀မႈိင္းညဳိ ပင္ျဖစ္သည္။ 

ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ သတင္းႏွင့္ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္း၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္သူ႕ဆက္ဆံေရးႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးရုံးတုိ႕၏ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီမႈ ယႏၱယားမ်ားကုိ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးက တစတစ၀ါးမ်ဳိ ပစ္လုိက္သည္။ ျမက္ခင္းသစ္မဂၢဇင္းအျပင္ ျမက္ခင္း သစ္သုခုမလြင္ျပင္ကုိ ထူေထာင္ကာစာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္အႏုပညာနယ္ပယ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္သည္။ 

ျပည္တြင္းရွိ လူထုလူတန္းစား အလႊာအသီးသီးၾကားတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညႊန္႔ အေနျဖင့္ အျခားအာဏာသိမ္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားထက္ ပုိမုိထင္ရွား လူသိမ်ားလာျခင္းမွာ လူထုျမင္ကြင္းတြင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ပုံရိပ္ထင္ေနျခင္း၊ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိမႈပုံစံမ်ား ပါးနပ္သြက္ လက္လ်င္ျမန္ ထိေရာက္ျခင္း၊ ျပည္သူလူထု၏ လိုအပ္ခ်က္ကုိ ႀကဳိတင္ေထာက္လွမ္း စုေဆာင္းၿပီး အျပည့္အ၀ မဟုတ္သည့္တုိင္ လုိဘျပည့္ ေက်နပ္ေစ ေလာက္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ဳိးျဖင့္ ျဖည့္ဆည္း ေပးျခင္း ဆုိေသာ လူထုဆက္ဆံေရး လူထုဆက္သြယ္ ေရးနည္းနာမ်ားကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသုံးခ် တတ္ခဲ့ျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 

ထုိကဲ့သုိ႕တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အေနျဖင့္ လူထုလူတန္းစားအလႊာ အသီးသီးသုိ႔ ထုိးေဖာက္ စည္းရုံးႏုိင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အာဏာသိမ္း စစ္အုပ္စုတြင္းမွ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူ၏ ႏုိင္ငံေရး ဥပဓိရုပ္မွာလည္း ျပည္သူလူထု အမ်ားစုုအတြင္း ဗီလိန္ရုပ္မေပါက္ခဲ့ေပ။ သုိ႕ေသာ္ အတုိက္အခံတုိ႕ၾကားတြင္မူ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားအေပၚ ပါးပါးနပ္နပ္ ႏွိပ္ကြပ္သူအျဖစ္ ပုံရိပ္ထင္ေန ေပသည္။ ထုိအမည္းစက္ကုိ သူေျခဖ်က္ႏုိင္ ပါမည္လား။ ႏုိင္ငံေရးအရ အေကာင္းအဆုိး ႏွစ္မ်က္ႏွာရွိေနသည့္ ထုိေနရာကို သူရခဲ့ျခင္းလား၊ သူယူခဲ့သည္လား ဆုိသည္မွာ ယေန႕အထိ အေျဖမထြက္ေသးဟု ယူဆမိေပသည္။