ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဇန္ထားဆင္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခ်က္ တခုကိုတင္ျပလိုက္တာပါ ။

Thursday, November 24, 2011


သဘာပတိႀကီးႏွင့္ၾကြေရာက္လာၾကတဲ႔ ျပည္နယ္ကိုယ္စာလွယ္ေတာ္မ်ား လူမ်ဳိးစုဆိုင္ရာမွ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား ခင္ဗ်ာ-


ယေန႔  ဒီလိုေကာင္းျမတ္တဲ႔ အခ်ိန္အခါမွာ ျပည္နယ္မ်ားနဲ႔ လူမ်ဳိးစုပိုင္းက ကိုယ္စာလွယ္ေတာ္မ်ား ယခုလို ေခတ္မ်ားမ်ားစံုစံုလင္လင္ လာၾကတဲ႔ အစည္းအေ၀းႀကီးမွာကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စာလွယ္ေတာ္မ်ား အေနႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံု ကိုယ္စာလွယ္ေတာ္မ်ား ဒီကေန႔ ညီလာခံႀကီးမွာ တက္ေရာက္လာရတဲ့ အတြက္ အမ်ားႀကီးဘဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


 ညီလာခံႀကီးမွာ ယခုလိုေတြ႔ ဆံုရတဲ႔အခါမွာ က်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သဘာပတိျဖစ္တဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္ ယာယီဥကၠဌ ၀န္ႀကီး စ၀္၀ဏက ေျပာၾကားသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းထဲမွာပါတဲ့ ကိစၥေတြကို က်ေနာ္တို႔ ျပည္နယ္ေတြ အေနနဲ႔ လူမ်ဳိးစုေတြ အေနနဲ႔ ဒီမွာၾကြေရာက္လာၾကတဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ပါတီေပါင္းစံု ကိုယ္စားေျပာၾကားခြင့္ရတဲ႔ အတြက္ အထူးဘဲေက်းဇူး တင္ပါတယ္။


 က်ေတာ္ေျပာမည့္ စကားေတြဟာ က်ေတာ္တို႔ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔ အစည္းအားလံုးရဲ႕ ကိုယ္စားျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိေနၾကတဲ႔ လူမ်ဳိးစု အသီးသီးမွာ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ အစည္း (၃) – (၄) ဖြဲ႔ရွိေနပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ လုပ္ငန္း လုပ္တဲ႔အခါမွာ အျမင္ခ်င္း မတူညီ မႈအတြက္ ကြဲလြဲမႈေတြ ရွိပါတယ္။


 သို႔ေသာ္လည္းဘဲ က်ေနာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရလာၿပီးတဲ့ ေနာက္ (၁၃) ႏွစ္ေက်ာ္ (၁၄) ႏွစ္အေတာအတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ႀကံဳ ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့ ကိစၥရပ္မ်ား အေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့မွ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိၾကတဲ့ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ တသံတည္း တသေဘာတည္း ဟကာ တခြန္းတည္းေျပာၿပီးမွ သေဘာတူၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ ဒီကိုလာၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။


ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ယခု အစီအရင္ခံမယ့္ အခ်က္ေတြဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံုမွ သေဘာတူတဲ့ သေဘာထားျဖစ္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္အစီအရင္ခံလိုပါတယ္။


က်ေနာ္တို႔ ယေန႔နံနက္ သဘာပတိ မိန္႔ၾကားသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြထဲမွာ- က်ေနာ္တို႔ ညီလာခံႀကီးျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ပါပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီညီလာခံႀကီးမွာ တက္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ကိုယ္စာလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား အားလံုး သိသင့္သိထိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပါပါတယ္။ ဒီထဲမွာ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥ တရပ္ပါလာတာကေတာ့ ဘာလဲဆိုရင္ ဒီကေန႔ၾကြေရာက္လာၾကတဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ အားလံုးကို တာ၀န္ေပးတဲ့ စကားတခြန္း ပါပါတယ္။


က်ေနာ္တို႔ဟာ စည္းလံုး ညီညြတ္စြာျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အရွည္တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲေရး၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီး တိုးတက္ေရးကို ေရွးရႈ၍ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ သြားၾကပါမည္ ဆိုတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားဟာ ဒီမွာၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ လူႀကီးမင္းမ်ား အားလံုးရဲ႕ အေပၚမွာ က်ေရာက္တဲ႔၊ သဘာပတိက က်ေနာ္တို႔ကိုေပးထားတဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔ တေတြအားလံုး လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အလုပ္ တခုျဖစ္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ တို႔က ယံုၾကည္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းေတြကိုၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ျမင္တဲ႔အတိုင္းက (၁) အခ်က္ - က်ေနာ္တို႔ ယခုလိုေတာင္တန္းသားမ်ား ဘ၀တူ လူေတြ ျပည္နယ္သူ ျပည္နယ္သားလူမ်ဳိးစု အမ်ားက ေရွးဦးစြာ စည္းလံုး ညီညြတိမႈကို ယူၿပီးမွ ျပည္မမွာ ရွိတဲ့ လူမ်ဳိးစုေတြႏွင့္ တခါ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ယူၾကမယ္။ ဒီလိုယူၿပီး တဲ့ေနာက္မွ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို တည္တန္႔ ခိုင္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။


 ဒီဟာကို က်ေနာ္စကား အစခ်ီၿပီး ဘာေၾကာင္႔ေျပာရပါသလဲ ဆိုလို႔ရွိရင္ - သဘာပတိရဲ႕ မိန္႔ခြန္း ထဲမွာပါတဲ့ တ စ ည ဖ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တ စ ည ဖ ကိစၥနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ ဒီထဲမွာ ၾကြေရာက္လာတဲ့ လူေတြကို အထူးက်ေနာ္ေျပာဖို႔ မလိုပါဘူး။ သိၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က လြတ္လပ္ေရးကို ရရွိၿပီး ဒီကေန႔ အထိ ျပည္ေထာင္စုႀကီးရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇ၀င္ကို ျပန္ၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါမွာ - တ စ ည ဖ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ က႑မွာ ပါေနတာကို ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး ။ သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရး ရရွိၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ တ စ ည ဖ အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းစဥ္ အခါႏွင္႔ တစညဖ အဖြဲ႔ အေနျဖင္႔ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သြားတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ ရည္မွန္းတဲ့ ပန္းတိုင္ေတြဟာ ဒီကေန႔ ေရာက္ၿပီလား၊ က်ေနာ္တို႔ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေသးရင္ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာရွိပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးယူထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတာနဲ႔ ၿပီးသြားသလား၊ မၿပီးေသးပါဘူး။ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။


ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးဟာ ေနရာ ခပ္မ်ားမ်ားမွာ ေတာ္ေတာ္ဘဲ ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပညာေရးမွာေရာ စီးပြားေရးမွာေရာ လူမႈေရးမွာေရာ ေနရာ ခပ္မ်ားမ်ားမွာ အင္မတန္ အဆင့္အတန္း နိမ္႔တာေတြ႔ ေနရပါတယ္။ ထိုနည္းတူစြာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးမွာလဲ ေနရာခပ္မ်ားမ်ားမ်ာ အင္မတန္ အဆင့္အတန္း နိမ္႔ေနတာေတြ႔ ေနရ ပါတယ္။


 လြတ္လပ္ေရး မရခင္ အခါကႏွင့္ ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒါေတြကို ျမွင့္တင္ဖို႔ ျပဳျပင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုႀကည္ပါတယ္။
  ေနရာတခ်ဳိ႕မွာ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လူနည္းစုေတြေရာ လူမ်ားစုေတြေရာ ရရွိတဲ့ အခြင့္အေရးကို မေက်နပ္လို႔ ဆူပူေသာင္းက်န္းတာေတြ လက္နက္ အားကိုးႏွင့္ ဆန္႔က်င္တဲ့ လူေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ လူတိုင္းအသိပါ။


ဒီလိုျပႆနာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနတာကို က်ေနာ္တို႔တေတြဟာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုတိုင္ပင္ၿပီး ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကုိ ဘယ္လိုျပဳျပင္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ဘ၀တူ ျဖစ္ၾကတဲ့ ေတာင္တန္းသားေတြ လူနည္းစုေတြက   စည္းလံုး ညီညြတ္စြာ ႏွီးေႏွာ တိုင္ပင္ၿပီးမွ ျပည္မမွာ ရွိတဲ့လူအမ်ားနဲ႔ တႀကိမ္တဖန္ သြားေရာက္တိုင္ပင္ၿပီးမွ ဒီျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းလို႔ ရနိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။


  ဒါေၾကာင့္ တ စ ည အဖြဲ႔ႀကီးကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ရန္ တ စ ည ဖ အဖြဲ႔ႀကီးကို အင္အား အသစ္ျပန္လည္ ထပ္ေလာင္းဖို႔ရန္ တစ ညဖ အဖြဲ႔ႀကီးကို ခိုင္ခိုင္မာမာျပဳျပင္ဖို႔ရန္ ယခင္ကထက္ ပိုမိုၿပီး ထပ္ေလာင္း ျပဳျပင္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေနႏွင့္ လိုလားပါတယ္။ ဒါကို ယေန႔ ၾကြေရာက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားက က်ေနာ္တို႔ လိုလားတဲ့ အတိုင္း ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဆံုးျဖတ္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။    


   ဒုတိယခ်က္ အေနႏွင့္ဒီ ကေန႔ ျပည္ေထာင္စုႀကီးမွာ က်ေနာ္တို႔ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ တရားေသာနည္းွႏွင့္ အခြင့္ေရးကို ရယူဖို႔ရန္နည္လမ္း မရွာဘဲ မတရားေသာနည္းႏွင့္  လက္နက္စြဲကိုင္ၿပီး အခြင့္အေရး ဘာေၾကာင့္ ေဆာင္ရြက္ေန ပါသလဲလို႔ စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို႔မွာ ရရွိထိုက္တဲ့ ရရွိအပ္တဲ့ အခြင့္ေရး မရလို႔ဘဲ ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္ပါတယ္ ။ သေဘာတူညီမွ က်ေနာ္တို႔ရမည့္ အခြင့္ေရးကို လူမ်ိဳးစုတိုင္း လူမ်ိဳးစုတိုင္းပါ ခံစားရမည္ ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ မွာလည္း အခြင့္ေရးႏွင့္ တန္းတူ တာ၀န္ ရွိ္တယ္ လိုု႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။  ဒီတာ၀န္အရ လြတ္လပ္ေရးရရွိ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီကေန႔ အထိရရွိ ခဲ့တဲ့ အခြင့္ေရးေတြ က်ေနာ္တို႔ ခံစားရရွိခ်က္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ အတြက္မလံုေလာက္ေသးလို႔ ။


ဒါကိုရရွိၿပီးမွသာလွ်င္ မေက်နပ္မႈေတြဟာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြင္းမွာ မပၚေပါက္ဘဲ ျပည္ေထာင္စု ႀကီးဟာ အင္မတန္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီး အင္မတန္ တိုးတက္စည္ပင္ တဲ့ျပည္ေထာင္ စုႀကီး ျဖစ္လာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္ၿမဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ရာအတြက္ သဘာပဓိက မိန္႔ခြန္းထဲမွာ က်ေနာ္ တို႔ကိုတာ၀န္ေပး လိုက္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ကို ေခၚေဆာင္ တဲ့စကားလံုးကို က်န္ေတာ္တို႔ဟာ ေကာင္းစြာၾကားလိုက္ ပါတယ္။ သဘာပတိက ယံုၾကည္လိုလားစြာနဲ႔ တာ၀န္ေပးအပ္ခ်က္ ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ဒီညီလာ ခံႀကီးမွာဘဲ အားလံုး ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ ဆံုးျဖတ္ နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးက ယံုၾကည္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ယေန႔အထိ ခံစားေနရတဲ့ အေျခအေနဟာ ဘယ္အေပၚမွာ မူတည္ သလဲဆိုရင္ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒ  အေပၚမွာမူ တည္ပါတယ္။  ဒီအေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲခဲ့စဥ္အခါမွာ က်ေနာ္ တို႔ဟာ လြတ္လတ္ေရး ရရွိ ဖို႔ရာကို အင္မတန္ ေဇာအားႀကီးေနပါတယ္။    


                                                          
လြတ္လတ္ေရးကို အင္မတန္လိုခ်င္တဲ့ အတြက္ ျဖစ္နိုင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ဒီဥပေဒကို ေရးဆြဲထားပါတယ္။ အင္မတန္ တိုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္ေတာတို႔ ေတာင္းတန္း သားေတြ လူနည္းစုေတြ အေနနဲ႔ အဲ့ဒီ အခ်ိန္အခါမွာ ဥပေဒဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ နားမလည္ မသိရွိ ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရးဆြဲထားတဲ့ အေျခခံ ဥပေဒျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီထဲမွာ မျပည္စံုတဲ့ အျပင္ ဒီထဲမွာၾကြင္းက်န္ထားတဲ့ အျပင္ ဒီထဲမွာ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြရွိတဲ့ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အတြက္ ဒီကေန႔ မေက်နပ္မႈေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ ခပ္မ်ားမ်ား တိုးတက္ၿပီး လာတာကို  ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ မေက်နပ္မႈေတြ မတိုးပြားလာေအာင္ ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ပေပ်ာက္ သြားေအာင္ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္တဲ႔အခါမွာ လူနည္းစုတိုင္း လူနည္းစုတိုင္း  ယခုအခါ ျပည္နယ္ ရရွိၿပီးတဲ့ ျပည္နယ္သားေတြကလည္း  ကိုယ့္ျပည္နယ္ အေလ်ာက္၊ ျပည္နယ္ မရရွိေသးတဲ့ ေနာင္ေတာ္မ်ား ကလည္း အသီးသီးျပည္နယ္ရဘို႔ လိုလားတဲ့ အေလ်ာက္ မိမိတို႔ လူမ်ဳိးစု အလိုက္ အခြင့္ အေရးေတြ လိုသေလာက္ ရၾကလို႔ရွိရင္ ယခုအခါမွာ ေတြ႔ႀကံဳေနရတဲ႔ မေက်နပ္မႈေတြဟာ ပေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။


 ယံုၾကည္တဲ့အတြက္ အေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္တဲ့ အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူနည္းစုေတြ အတြက္ အက်ဳိးရွိမဲ့ အခြင့္ အေရးမ်ဳိးကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ျပဳျပင္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ေကာင္းမြန္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားက ယံုၾကည္တဲ့အတြက္ ဒီညီလာခံက ဒါကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အင္မတန္ဘဲ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။


 ေနာက္တခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ယခုအခ်ိန္မွာေရာ လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခြင့္ အေရး ကိစၥကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ယူလိုတဲ့ လူေတြလည္းရွိတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ေဆြးေႏြးတာကိုဘဲ တခ်ဳိ႕က ဒါဟာနယ္ခ်ဲ႕ ပေယာဂပါတယ္၊ နယ္ခ်ဲ႕ပေရာဂပါတယ္ လို႔ စြပ္စြဲတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီမွာကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပန္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရရွိၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေရွးကႏွင္႔ ဘာမွမျခားပါဘူး၊ ၿဗိတိသွ် လက္ထက္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သတင္းစာေတြ ဖတ္ပါတယ္၊ စာအုပ္စာတမ္းေတြကို ဖတ္ပါတယ္။


သတင္းစာဆိုလွ်င္ ေန႔စဥ္ဖတ္ပါတယ္၊ ကမာၻရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္စုႀကီးရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း သတင္းစာမွာတ္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတ္ာတို႔ဆီမွာ ေန႔စဥ္ထာ၀ရ အားလံုးကို သိပါတယ္။ ဒါကို လူတခ်ဳိ႕က ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ နယ္ခ်ဲ႕ ပေယာဂေတြ ပါတယ္လို႔ စြပ္စြဲေနျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အသိတရား ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စားထားတဲ့ထမင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသာက္ထားတဲ့ လဘက္ရည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖတ္ထားတဲ့ စာရြက္ စာတမ္းေတြကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က ဒီလိုဘဲယူဆ ပါတယ္။


( ၾသဘာသံမ်ား)


ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရရွိထိုက္တဲ့ အခြင္႔အေရးေတြကို ယခုထုတ္ေဖၚျပဖို႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ အတြက္ ထုတ္ေဖၚ ေျပာရမယ္၊ ရေအာင္လုပ္ရမဲ့ ၀တၱရား ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ အခြင္႔အေရးေတာင္ဆိုတဲ့ အခါမွာ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ပေယာဂ မပါပါဘူး၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ျပည္နယ္ ကိစၥကိုသာ ေျပာေနျခင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ဒီကေန႔ ၾကြေရာက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုးက မွတ္သားေစခ်င္ ပါတယ္။


လက္္နက္နဲ႔ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလိုလားပါဘူး၊ အားမထားပါဘူး၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းကို လိုလားပါတယ္၊ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻမွာ တိုင္းျပည္ေတြ အမ်ားႀကီးရဲ႕ ျဖစ္ျပက္ပံုေတြကို ေတြ႔ျမင္ၾကားသိ ရပါတယ္၊ ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ကိုယ့္ လိုလားခ်က္ကို လက္နက္နဲ႔ ေျဖရွင္းတဲ့ အခါမွာ ေျဖရွင္းတဲ့ ကိစၥဟာ မေအာင္ျမင္ေပမဲ့ မတည္ၿမဲဘူးဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္။


လြတ္လပ္ေရးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္အေနနဲ႔ လိုလားတဲ့အေလ်ာက္ ကိစၥဟူသမွ်ကို ဒီမိုကေရစီ ေဘာင္အတြင္းမွာ ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီကေန႔အထိ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ လူေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာေန ၾကပါတယ္၊ ကခ်င္ေတြ သူပုန္ထေနၿပီ ဟုေျပာသူေတြကေျပာေန ပါတယ္။ ဒီေန႔ ညီလာခံမွာ ၾကြေရာက္လာတဲ့ ကခ်င္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေမးၾကည့္ပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ သူပုန္၊ သူကန္ လံုး၀မရွိပါဘူး။ ေနာင္အခါမွာရွိမယ္ မရွိမယ္ ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ အစည္းအရံုးေတြ ရွိပါတယ္။ ေက အင္ စီ ဆိုတာရွိပါတယ္။ ေက အင္ စီ ကို ယံုၾကည္တဲ့လူရွိတယ္၊ ပ ရ က ဖ ကိုယံုၾကည္တဲ့ လူေတြရွိတယ္၊ ေပါင္းေယာင္းကို ယံုၾကည္တဲ့သူရွိတယ္။ သို႕ေသာ္လည္းဘဲ ကခ်င္ျပည္နယ္ကလူေတြအားလံုးဟာ ဒီအဖြဲ႕အစည္းကလုေတြခ်ည္းဘဲလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ မပါတဲ႔ လူအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္၊ ဒီလူေတြကို ဘယ္သူ ထိန္းသိမ္းမလဲ၊ ဒီလူေတြကို နားလည္္ေအာင္ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္မလဲ။ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကိုၾကည့္လို႔ရွိရင္ အခုတင္က အစီအရင္ ခံခဲ့တဲ့အတိုင္းေျဖရွင္းဖို႔ရာ အင္မတန္ ခက္တယ္ ဆိုတာ ေျပာလိုပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုကို မ ေက်မနပ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးမႈေတြဟာ တိုးပြားမႈ မရွိေလေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရခ်င္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို တႏွစ္ထက္ တႏွစ္တိုးတက္ၿပီးရရွိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။




ယခု အေျခခံ ဥပေဒထဲမွာေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရးအရ လက္ရွိျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ဒီအေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ေစတနာရွိပါတယ္။ သူတို႔ ဂတိေပးထားတဲ့ အတိုင္း အခ်ိန္အခါ က်ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ ဒီအခြင့္ အေရးကုိိ မလြတ္တမ္းရယူၿပီး ဒီအအခြင့္အေရးကို မလြတ္တမ္း ရယူၿပီး ဒီအခြင့္ အေရးႀကီး မွီၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုလားခ်က္ေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ က်ပ္ျပည့္ တင္းျပည့္ ေက်ေက်နပ္နပ္ ျဖစ္သြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပဳျပင္ၾကပါ။ ထိုသို႕ျပဳျပင္ဘို႕ အခြင့္ အေရးႀကီးဟာ ျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးရဲ႕ အဓိကအင္အားႀကီးလို႔ က်ြန္ေတာ္အျမင္ျဖင့္ ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားကို အစီအရင္ ခံလိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ မရွိေအာင္ ဒီကေန႔ ညီလာခံႀကီးမွာ ေရွ႕ကေနၿပီး ေဆာင္ရြက္တဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္တကြ ကယားျပည္နယ္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးက ေက်းဇူး ဥပကၡာရတင္ ရွိပါတယ္။ ၾကြေရာက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ အေပါင္းတို႔ဟာလဲ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။


 ေဇာ္ရွန္ (wunpawng )


ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးသြားမည္ျဖစ္ပါသည္ ။